Dopiero co witaliśmy przyjście nowego roku, a już koniec pierwszego miesiąca.
Im człowiek jest starszy, tym bardziej dostrzega uciekający czas, który przelewa się jak woda przez dłonie.
Kiedyś przejmowaliśmy się, że lata zaczynają uciekać jak oszalałe, ale dzisiaj nie boimy się już szybko lecących dni, bo wiemy, że mamy obietnicę życia wiecznego.
"Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika."
List Jakuba 4:14
Spytacie, skąd ta pewność Bożej obietnicy ?
Bóg na stałe zamieszkał w naszym życiu i w naszych sercach, poznaliśmy czym jest żywa relacja z nim i na własnej skórze doświadczyliśmy Jego działania. Odmienił nas, zabrał nasze słabości i uzależnienia, których pomimo wielokrotnych prób nie potrafiliśmy sami od siebie odrzucić.
Pan Jezus podał nam swoją dłoń, gdy tonęliśmy w bagnie własnego życia i wyjął nas na powierzchnię. I dziś już wiemy, że gdy słuchamy Jego głosu i podążamy za Jego Słowem - On nas wspiera i pomaga przezwyciężać samych siebie.
Jesteśmy pewni, że jeśli zostaniemy poddani Jego woli, obietnica życia wiecznego będzie z nami.
"Niech życie wasze będzie wolne od chciwości;
poprzestawajcie na tym, co posiadacie;
sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę.
Tak więc z ufnością możemy mówić:
Pan jest pomocnikiem moim, nie będę się lękał;
Cóż może mi uczynić człowiek?"
List do Hebrajczyków 13:5-6
Pewnie nie raz słyszeliście, jak Wasz dziadek czy babcia (często i tacy którzy mają już przeszło sto lat) powiadali, że życie przeleciało im jak jeden dzień.
Sami pewnie nie raz stwierdziliście, że czas leci bardzo szybko.
Gdy patrzymy nasze dzieci, jeszcze lepiej zauważamy ten przelatujący czas.
Dopiero co maleńkie, bezbronne istoty które wymagają noszenia na rękach, które uczą się chodzić czy mówić - dziś mają własne zdanie, za chwilę będą chodzić własnymi drogami... A przecież nawet nie odczuliśmy tego czasu.
jego jak kwiat trawy. Uschła trawa, i kwiat opadł"
Rzeczy materialnych, etapów kończących się w naszym życiu, przemijających znajomości, a także śmierci bliskich nam osób.
Chyba każdy z nas z tym się spotkał. Każdy za kimś tęsknił, odczuwał niewytłumaczoną pustkę...
My również nie raz czuliśmy tę pustkę.
Życie - to ziemskie - takie właśnie jest. Niestałe. Coś się zaczyna, coś się kończy. Przedmioty się psują, ludzie zawodzą.
Czas ucieka, zegar tyka, jednak my dziś żyjemy, czekając na dzień,
gdy Bóg wybawi nas od świata w którym nic nie jest wieczne
- tylko dzięki naszemu Pan możemy zatrzymać czas!
[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW BY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
i śmierci już nie będzie ani smutku,
ani krzyku, ani bólu nie będzie,
bo pierwsze rzeczy przeminęły."
Objawienie 21:4
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.