Pan Jezus - Bóg prawdziwy - Dowody Biblijne #część 2
CHRYSTUS BOGIEM PRAWDZIWYM WEDŁUG APOSTOŁA JANA
Nie tylko prolog Ewangelii Jana (1:1-18) czy wyznanie Apostoła Tomasza (Ew. Jana 20:28) wobec Pana Jezusa, że jest Bogiem i Panem, potwierdzają Jego Boskość. Jan opisuje to także w swoim liście, gdzie ukazuje, że Syn jest Bogiem prawdziwym:
[SPRAWDŹ TEŻ: PAN JEZUS – BÓG PRAWDZIWY – DOWODY BIBLIJNE #CZĘŚĆ 1]
Niektórzy wierzący uważają, że końcówkę tego wersetu należy tłumaczyć jako “przez Jego Syna”. Taka wersja również jest prawdziwa, ponieważ zarówno Ojciec, jak i Syn noszą miano prawdziwego Boga. Bóg jest tak niesamowity, że jeden werset może mieć różne tłumaczenia, a każde może być prawidłowe.
[SPRAWDŹ TEŻ: BOŻA RODZINA JHWH]
Chociaż przeciwnicy Bożej rodziny JHWH chcą walczyć z Boskością Pana Jezusa, należy pamiętać, że po zmartwychwstaniu Ojciec oddał Mu Jego Boską chwałę. W Objawieniu Jana dowiadujemy się, że Syn Boży został otoczony chwałą, uwielbiony i czczony. On, jako Bóg, sprawuje sąd i inne funkcje przypisane jedynie Bogu. Tymczasem, w Księdze Jeremiasza czytamy, że wszystko, co nie jest Bogiem, a próbuje się nim stać lub jest czczone jako fałszywy bóg, legnie w gruzach.
[SPRAWDŹ TEŻ: ZŁOTY CIELEC KATOLICYZMU]
[SPRAWDŹ TEŻ: MASZ CZAS…]
Ale PAN jest prawdziwym Bogiem, jest Bogiem żywym i królem wiecznym. Od jego gniewu drży ziemia, a narody nie mogą znieść jego oburzenia.
Tak więc im powiecie: Ci bogowie, którzy nie stworzyli nieba i ziemi, znikną z ziemi i spod nieba. On uczynił ziemię swoją mocą, utwierdził okrąg świata swoją mądrością i swoją roztropnością rozpostarł niebiosa.
Gdy on wydaje głos, huczą wody w niebiosach, on sprawia, że chmury wznoszą się z krańców ziemi; czyni błyskawice z deszczem i wyprowadza wiatr ze swoich skarbców.
Księga Jeremiasza 10:10-13
POKŁON TYLKO PRZED BOGIEM
Apostoł Jan, pisząc Objawienie, nie był już młodzieńcem, ale doświadczonym duchowo mężczyzną. Gdy chciał upaść na kolana przed aniołem i oddać mu pokłon, anioł napomniał go:
[SPRAWDŹ TEŻ: OBJAWIENIA – PRAWDZIWY PRZEKAZ?]
[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]
I upadłem mu do nóg, by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
Objawienie Jana 19:10
A ja, Jan, słyszałem i widziałem to. A gdy to usłyszałem i ujrzałem, upadłem do nóg anioła, który mi to pokazywał, aby mu oddać pokłon.
I rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!
Objawienie Jana 22:8-9
Wytyczne anioła są pewne i klarowne: cześć należy oddawać tylko Bogu. Widzimy, że taką samą cześć otrzymuje zarówno Bóg Ojciec, jak i Syn Boży w tym samym momencie:
[SPRAWDŹ TEŻ: BÓG OJCIEC JAKO NAJWYŻSZA GŁOWA W CHRZEŚCIJAŃSTWIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: TRYNITARIANIZM – PRAWDA CZY FAŁSZ?]
[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888 – MONOGENES – SYN JAKO JEDYNY W SWOIM RODZAJU]
BÓG OJCIEC:
A gdy postacie oddadzą chwałę i cześć, i złożą dziękczynienie temu, który siedzi na tronie, który żyje na wieki wieków,
Upada dwudziestu czterech starców przed tym, który siedzi na tronie, i oddaje pokłon temu, który żyje na wieki wieków i składa korony swoje przed tronem, mówiąc: Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, i z woli twojej zostało stworzone, i zaistniało.
Objawienie Jana 4:9-11
SYN BOŻY:
I przystąpił, i wziął księgę z prawej ręki tego, który siedział na tronie,
A gdy ją wziął, upadły przed Barankiem cztery postacie i dwudziestu czterech starców, a każdy z nich miał harfę i złotą czaszę pełną wonności; są to modlitwy świętych. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,
I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi. A gdy spojrzałem, usłyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i postaci, i starców, a liczba ich wynosiła krocie tysięcy i tysiące tysięcy;
I mówili głosem donośnym: Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.
Objawienie Jana 5:7-12
Ojciec i Syn wspólnie otrzymują taką samą cześć od wszelkiego stworzenia. W poniższych wersetach mamy “wszelkie stworzenie”, które oddaje pokłon Stwórcy Ojcu i Stwórcy Synowi:
[SPRAWDŹ TEŻ: EWOLUCJONISTYCZNA PUŁAPKA – NIEREDUKOWALNA ZŁOŻONOŚĆ KOMÓRKI]
[SPRAWDŹ TEŻ: FUNDAMENT NOWEGO JERUZALEM – NAUKOWE ODKRYCIE WOBEC AUTENTYCZNOŚCI BIBLI]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.3 “JASKINIOWCY”]
I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.
A cztery postacie mówiły: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.
Objawienia Jana 5:13-14
BÓG PRAWDZIWY JEST ŚWIATŁEM
Apostoł Jan w prologu swojej Ewangelii mówi, że Chrystus był „Słowem” (gr. Logos), i że to Słowo było Bogiem i było u Boga Ojca. Pan Jezus był tym, dla którego wszystko zostało stworzone, i który wszystko stworzył. Jan kontynuuje, mówiąc, że Logos był Światłem, które przyszło na świat, lecz świat Go nie przyjął:
[SPRAWDŹ TEŻ: JHWH – IMIĘ BOŻEJ RODZINY – BOGA OJCA I SYNA BOŻEGO]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.1]
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.
W nim było życie, a życie było światłością ludzi.
A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła.
Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się Jan.
Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy przezeń uwierzyli. Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości.
Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.
Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał.
Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.
Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.
W pierwszym liście Jana, Apostoł określa, że Bóg jest Światłością, co pozwala nam zrozumieć, kim był Pan Jezus w swojej preegzystencji i do jakiej chwały chciał być przywrócony, gdy będąc na ziemi prosił o to Boga Ojca (Ew. Jana 17:5), co też otrzymał zostając zrodzonym do życia po śmierci (Dz.A. 13:29-37).
[SPRAWDŹ TEŻ: DLACZEGO UNIA HIPOSTATYCZNA NIE JEST BIBLIJNĄ NAUKĄ?]
A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności.
W całej Ewangelii Jana czytamy świadectwa, w których Pan Jezus określa się mianem Światła. Dla większości w tam tych czasach nie było to do końca zrozumiałe, lecz dla nas, mających Nowy Testament, wszystko się dopełnia:
[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]
A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
Na to rzekł im Jezus: Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie. Wierzcie w światłość, póki światłość macie, abyście się stali synami światła. To Jezus powiedział, i odszedłszy, ukrył się przed nimi.
IZAJASZ WIDZĄCY BOGA JHWH
Apostoł Jan, po powyższym stwierdzeniu Pana Jezusa (Ew. Jana 12:35-36), podsumował widzeniem JHWH przez Izajasza, gdzie ewangelista określił, że widział preegzystującego Syna Bożego – Chrystusa:
[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW ABY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 1 – UŚWIĘCENIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]
A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego,
Aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana?
Dlatego nie mogli uwierzyć, że znowu rzekł Izajasz:
Zaślepił oczy ich i zatwardził serce ich, aby nie widzieli oczami swymi i nie rozumieli sercem swym, i żeby się nie nawrócili, i żebym ich nie uzdrowił.
To powiedział Izajasz, gdyż ujrzał chwałę jego i mówił o nim.
Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego, ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi;
Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą.
Ewangelia Jana 12:37-43
W Księdze Izajasza mamy tylko jedno widzenie JHWH, które Jan przypisał Chrystusowi:
[SPRAWDŹ TEŻ: RAZ ZBAWIONY NIE ZAWSZE ZBAWIONY – POKONYWAĆ STARE JA]
W roku, w którym umarł król Uzjasz, widziałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren jego szaty wypełnił świątynię.
Serafiny stały ponad nim, a każdy z nich miał po sześć skrzydeł: dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma przykrywał swoje nogi, a dwoma latał.
I wołał jeden do drugiego: Święty, święty, święty, PAN zastępów. Cała ziemia jest pełna jego chwały. I filary drzwi poruszyły się od głosu wołającego, a dom napełnił się dymem.
I powiedziałem: Biada mi! Już zginąłem; jestem bowiem człowiekiem o nieczystych wargach i mieszkam wśród ludu o nieczystych wargach, a moje oczy widziały Króla, PANA zastępów.
Księga Izajasza 6:1-5
“JA JESTEM” – BÓG TRWAJĄCY BEZ POCZĄTKU
W ostatnim przykładzie w tym artykule warto nadmienić stwierdzenie Pana „Ja jestem”, którym określał się JHWH w księdze Wyjścia. Słyszałem stwierdzenie od pewnego wierzącego, że w Ewangelii Jana jest forma słów „ja jestem” użyta przez człowieka uzdrowionego przez Pana Jezusa przy fontannie, co miało być dowodem, że Pan używając tej wypowiedzi, nie utożsamia się z JHWH w swojej preegzystencji.
Ludzie wobec tego uleczonego zastanawiali się, czy jest on tym ślepym żebrakiem, którego widywali, a on, przyznając się do tego, zawołał „to ja jestem”. W ten sposób oczywiście nie czynił z siebie Boga JHWH, ale jedynie przyznawał się, że jest tym człowiekiem, o którym mówią, więc przemyślenie tego wierzącego było błędne:
[SPRAWDŹ TEŻ: BŁĘDNE ROZUMOWANIE IMIENIA BOŻEGO PRZEZ ŚWIADKÓW]
[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#1 – “CZY NADAL SĄ W KOŚCIELE BOŻYM?”]
“Jedni mówili: To on. A inni: Jest do niego podobny. Lecz on mówił: To ja jestem.”
Ewangelia Jana 9:9
Jednak widzimy zupełnie inną sytuację w rozmowie Pana Jezusa z faryzeuszami. Na początku, Pan dawał im pojedyncze znaki, mówiąc o sobie, że jest światłością świata (Ew. Jana 8:12). Faryzeusze jednak złościli się na Niego i twierdzili, że sam o sobie świadczy, co przypomina dzisiejsze reakcje tych, którzy próbują walczyć z Jego dzisiejszą Boską naturą.
Kolejnym, już mocniejszym, stwierdzeniem Pana było, że faryzeusze, jeśli nie uwierzą, że On jest tym, za kogo się podaje, umrą w swoich grzechach. Faryzeusze zaczęli dopytywać, kim jest, ale kompletnie nie rozumieli, albo nie chcieli wyciągać zbyt pochopnych wniosków (Ew. Jana 8:24-25). W końcu Pan otwarcie powiedział imię, jakim przedstawił się Mojżeszowi JHWH – „Ja Jestem”, a wówczas wielu otworzył się oczy i w Niego uwierzyło:
[SPRAWDŹ TEŻ: BLUŹNIERCZA PRAKTYKA KOMUNII (NIE) ŚWIĘTEJ]
[SPRAWDŹ TEŻ: BĄDŹ MĄDRYM BUDOWNICZYM]
“Dlatego Jezus powiedział do nich: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nie czynię nic sam od siebie, ale mówię to, czego mnie nauczył mój Ojciec.”
Ewangelia Jana 8:28
PRAWDA WAS TYLKO WYZWOLI
Osoby próbujące negować Boskość Pana Jezusa często podkreślają, że skoro musiał być nauczany przez Ojca, to nie może być Bogiem. Takie osoby zazwyczaj patrzą na Pana Jezusa wyłącznie przez pryzmat nauki o unii hipostatycznej, która niestety mocno namieszała w umysłach nie tylko wyznawców trynitarianizmu, ale i unitarianizmu. Nie potrafią oni rozróżnić Chrystusa-człowieka na ziemi od Chrystusa, który jest w postaci Wszechmogącego Syna (Logosa). Pan na ziemi, jako człowiek, był prowadzony przez Ojca, który był w Nim. Tak jak prorocy, tacy jak Ezechiel czy Izajasz, słyszeli głos Boga, tak i Pan Jezus był prowadzony przez Ojca i często otrzymywał wskazówki, o czym ma z ludźmi rozmawiać czy też, co myślą w swoich sercach. To właśnie Bóg bada serca i słyszy je (Ew. Łukasza 16:15, Jeremiasza 17:10).
Po dłuższych mowach z faryzeuszami Pan Jezus podkreślił, że zanim Abraham istniał, Chrystus jako JHWH ciągle trwał:
[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]
Jezus odpowiedział: Jeśli ja sam siebie chwalę, moja chwała jest niczym. Mój Ojciec jest tym, który mnie chwali, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem.
Lecz nie znacie go, a ja go znam. I jeślibym powiedział, że go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą. Ale znam go i zachowuję jego słowa.
Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się.
Wówczas Żydzi powiedzieli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem. Wtedy porwali kamienie, aby w niego rzucać. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi, i tak odszedł.
Ewangelia Jana 8:54-59
W tym przypadku, wypowiedź Pana Jezusa zupełnie nie pasuje do użytego czasu względem Abrahama, wobec którego Jezus użył formy przeszłej. Natomiast w zdaniu przeszłym, o sobie mówi w czasie teraźniejszym: „Ja Jestem”. Dokładnie tak samo, jak to uczynił JHWH przy krzewie gorejącym, rozmawiając z Mojżeszem. Faryzeusze znający świetnie Święte Pisma, wiedzieli, co Pan uczynił, dlatego pochwycili kamienie, aby Go ukamienować.
Mojżesz powiedział do Boga: Kiedy pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni zapytają mnie, jakie jest jego imię, cóż im odpowiem?
Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.
I mówił jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: PAN, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i takim ma pozostać w pamięci po wszystkie pokolenia.
Księga Wyjścia 3:13-15
BADAJCIE WSZYSTKO
Proszę badajcie wszystko i szukajcie relacji z Panem, bo jeśli wpadliście w macki organizacji, takich jak Świadkowie Jehowy i nie możecie rozmawiać z Panem Jezusem, to z punktu widzenia wiary odcinacie się od relacji z Nim. Pamiętajcie, mówienie na końcu modlitwy „w imieniu Jezusa” nie jest utrzymywaniem relacji, a jedynie tytułowaniem się, że coś robię w Jego autorytecie. Musicie z Nim rozmawiać, aby być Jego przyjacielem. Proszę badajcie wszystko co czytacie! Jak zaczynacie dopiero studium Słowa Bożego, natychmiast przestań czytać różne strony, nie słuchaj, nie oglądaj nic, tylko zajmij się relacją z Bogiem i wsłuchaj się w to, co ON chce ci przekazać przez Biblię.
[SPRAWDŹ TEŻ: KTO MIESZKA W DZIECIACH BOŻYCH?]
To, co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z jego Synem, Jezusem Chrystusem.
1 List Jana 1:3