Jako uczniowie Pana żyjemy w sabacie i ciągłej służbie w świątyni Bożej. Otrzymaliśmy łaskę i staliśmy się Świątynią Bożą. Względem Starego Przymierza przebywamy w niej cały czas, a nie raz w tygodniu czy od święta. Jesteśmy w ciągłym przebywaniu Boga nie tylko ze względu na Jego wszechobecność, ale również ze względu na obecność Boga w nas przez Jego Ducha Świętego. Staliśmy się kapłanami na wzór kapłaństwa Lewickiego i jesteśmy poświęceni Bogu i to Pan jest naszym działem. W służbie mamy trwać przy Nim w dziękczynieniu i poświęceniu życia przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, a nie tylko w jeden dzień. Mamy ciągły sabat w Panu, co oznacza, że nasza relacja z Bogiem i nasze oddanie Mu nie jest ograniczone do jednego dnia, lecz trwa nieprzerwanie, każdego dnia naszego życia.

[SPRAWDŹ TEŻ: TRZECIA ŚWIĄTYNIA SALOMONA ZAPOWIEDZA ANTYCHRYSTA I KOŃCA ŚWIATA?]
[SPRAWDŹ TEŻ: ANTYCHRYST W BOŻEJ ŚWIĄTYNI]

To są nakazy i prawa, których wypełnienia dopilnujcie w ziemi, którą daje ci PAN, Bóg waszych ojców, żebyś ją dziedzicznie otrzymał po wszystkie dni swojego życia na ziemi.
Doszczętnie zniszczycie wszystkie miejsca, w których narody, którymi wy zawładniecie, służyli swoim bogom na wysokich górach, na wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem.
Zburzycie ich ołtarze, potłuczecie ich pomniki i spalicie w ogniu ich gaje; porąbiecie też wyrzeźbione posągi ich bogów i wytracicie ich imiona z tego miejsca.
Nie postępujcie tak z PANEM, swoim Bogiem;
Lecz do miejsca, które PAN, wasz Bóg, wybierze ze wszystkich waszych pokoleń, aby tam umieścić swoje imię i zamieszkać, właśnie tam będziecie uczęszczać i tam będziecie przychodzić. Tam będziecie przynosić swoje całopalenia, ofiary, dziesięciny i ofiary wzniesienia, swoje ofiary ślubowane i dobrowolne oraz pierworodne ze swojego bydła i owiec.
I tam będziecie jeść przed PANEM, swoim Bogiem, i będziecie się radować ze wszystkiego, co osiągnęły wasze ręce, wy i wasze rodziny, w czym pobłogosławi cię PAN, twój Bóg.

Powtórzonego Prawa 12:1-7

NIEPRZERWANA SŁUŻBA W ŚWIĄTYNI

Gdy w Starym Przymierzu Bóg objawiał swoją chwałę w namiocie świadectwa czy w świątyni Salomona w postaci szechiny (np. słupa dymu), były to chwile, kiedy lud żydowski miał objawienie chwały Boga na wyciągnięcie ręki, aby to doświadczyć musieli być w świątyni Salomona lub przed jej budową w namiocie przybytku. Między innymi podczas sabatów odbywały się ofiary pojednawcze za grzech i inne rytuały.

[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]
[SPRAWDŹ TEŻ: KTO MIESZKA W DZIECIACH BOŻYCH?]

Bóg, będąc z nimi w ten sposób, wzywał do przybywania do świątyni, ale faktycznie ta świątynia w Jerozolimie miała symbolizować tę, która miała nastać w Nowym Przymierzu, o której uczył Pan Jezus napominając Żydów. Nowe Przymierze, które przyniósł Chrystus, zmieniło sposób, w jaki ludzie mogą doświadczać Boga. Zbawieni ludzie już nie muszą pielgrzymować do świątyni w Jerozolimie, ponieważ staliśmy się duchową świątynią, w której przebywa Bóg Ojciec i Pan Jezus przez Ducha Świętego.

[SPRAWDŹ TEŻ: GRZECH ZABIJA – CHRYSTUS RATUJE]

W kontekście Nowego Przymierza, sabat nabiera nowego znaczenia. Zamiast jednego dnia tygodniowo poświęconego odpoczynkowi i oddawaniu czci Bogu, mamy teraz możliwość życia w nieustannym sabacie i odpoczynku od grzechu i postępowania w ciele, trwając w obecności Boga każdego dnia. Nasze życie duchowe nie jest już ograniczone do określonych miejsc czy czasów, ale jest ciągłym doświadczeniem Jego obecności i łaski.

[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]

Odpowiedział im Jezus: Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją wzniosę.
Wtedy Żydzi powiedzieli: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją w trzy dni wzniesiesz? Ale on mówił o świątyni swego ciała.
Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.

Ewangelia Jana 2:19-22

NIE TYLKO W SABAT – BÓG W NAS CAŁY CZAS

Tak samo jak Bóg objawiał swoją chwałę w świątyni Salomona, dzisiaj objawia ją przez Ducha Świętego, którym nas obdarował i wypełnił świątynię naszego ciała. Dzięki Duchowi Świętemu w zbawionych osobach, Pan Jezus i Bóg Ojciec przebywają z nami cały czas.

[SPRAWDŹ TEŻ: TRYNITARIANIZM – PRAWDA CZY FAŁSZ?]
[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888: DWIE OSOBY NOSZĄ IMIĘ STWÓRCY]

W Nowym Przymierzu sabat nie jest już ograniczony do jednego dnia w tygodniu, lecz staje się codziennym życiem przed obliczem Pańskim i zarazem w Nim. Przez Ducha Świętego, Bóg Ojciec i Syn Bozy mieszkając w zbawionym ludzie, pozwala nam na nieustanną obecność i doświadczanie łaski zbawienia i Jego owoców. To oznacza, że każda chwila jest dla nas sabatem – czasem odpoczynku od grzechu, nieznajomości Boga. Już nie ogranicza nas nic, abyśmy trwali cały czas w modlitwie, dziękczynieniu, uwielbianiu Boga w każdym miejscu!

[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 2 – SPOWIEDŹ]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 3 – “MODLITWA”]
[SPRAWDŹ TEŻ: JAK OBJAWIA SIĘ OWOC DUCHA?]

Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.

1 List do Koryntian 3:16-17
A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

2 List do Koryntian 6:16

Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dziś bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie. I aż do dziś, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu. Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta. Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność. Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.

2 List do Koryntian 3:14-18

Codziennie mamy okazję doświadczania Bożej chwały i bliskości, podobnie jak Izraelici doświadczali tego w świątyni. Nasze życie, wypełnione Duchem Świętym, staje się żywym sabatem, w którym nieustannie oddajemy chwałę Bogu i trwamy w Jego obecności.

Sabat w Nowym Przymierzu to nie dzień odpoczynku od pracy jak w Starym Przymierzu, ale przede wszystkim stan serca i umysłu, w którym jesteśmy w ciągłej relacji z Bogiem, w ciągłym nastawieniu serca na poszukiwania woli Bożej i szukania Królestwa Bożego. Dzięki odpoczynkowi w Panu możemy doświadczać pokoju, radości i Bożej łaski każdego dnia, będąc świadomi Jego nieustającej obecności i prowadzenia. Nie zamierzam odwodzić nikogo obchodzącego sabat, bo to Jego wybór, ale ludzie obchodzący sabat często atakują osoby zbawione, żyjące wielbiąc Boga każdego dnia. Uważam, że takie zachowanie sabatujących jest złe i pozbawione miłości.

[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#2 – MIŁOŚĆ, NIE CUDA!]
[SPRAWDŹ TEŻ: BÓ OJCIEC JAKO OSTATECZNA GŁOWA W CHRZEŚCIJAŃSTWIE]

Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić.
Jeden bowiem czyni różnicę między dniem a dniem, a drugi każdy dzień ocenia jednakowo. Każdy niech będzie dobrze upewniony w swoim zamyśle.
Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega, a kto nie przestrzega dnia, dla Pana nie przestrzega. Kto je, dla Pana je, bo dziękuje Bogu, a kto nie je, dla Pana nie je i dziękuje Bogu.

List do Rzymian 14:4-6

POWOŁANI DO SŁUŻBY W ŚWIĄTYNI

Także będąc świątynia, również jesteśmy powołani do wykonywania posługi świątynnej na wzór plemienia Lewickiego. To nie znaczy, że teraz mamy pojmować to stanowisko według Starego Testamentu i składać ofiary rzeźne czy coś w rodzaju wykonywania czynności związanych z kapłaństwem ze Starego Przymierza. Jesteśmy poświęceni w pełni Bogu, nie mamy działu na tej ziemi, ale działem naszym jest nasz Zbawiciel. Jesteśmy jak Abraham przechodniami na tej złej ziemi.

Dobra nowina jest taka, że zostaliśmy stworzeni do relacji w miłości właśnie z naszym Stwórcą i to nie jednego dnia, ale każdego dnia. My, jako nowo narodzeni chrześcijanie, obdarowani Duchem Świętym w porównaniu do starotestamentowego Izraela, nie mamy jednego dnia dla Pana, ale każdą chwilę możemy poświęcić naszemu Zbawicielowi. Już nie chodzimy w sabat do świątyni, ale każdego dnia tygodnia jesteśmy w świątyni.

[SPRAWDŹ TEŻ: ZDROWA SPOŁECZNOŚĆ – PO MIŁOŚCI POZNACIE]

Jezus mu odpowiedział: Jeśli ktoś mnie miłuje, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy.

Ewangelia Jana 14:23

SABAT SZCZEGÓLNYM ZNAKIEM DLA IZRAELA

Instytucje na wzór Adwentystów dnia siódmego próbują forsować obchodzenia siódmego dnia tygodnia jako obowiązujące przykazanie w Nowym Przymierzu, lecz w całym Nowym Testamencie próżno szukać takich poleceń od Pana czy apostołów.  Przykazanie w sposób cielesny dotyczyło Staro Testamentowego Izraela, na znak przymierza miedzy Bogiem a Izraelem. Nie które kościoły wpadły w kult religijności obchodzenia dnia dla Pana, nieważne czy to sobota czy niedziela. Bóg chce mieć z nami relacje każdego dnia!

[SPRAWDŹ TEŻ: CZYM JEST CHRZEŚCIJAŃSTWO?]

Dlatego też, zamiast koncentrować się na jednym dniu tygodnia, powinniśmy dążyć do życia w stałym sabacie, w którym nasze serca i umysły są zawsze skierowane ku Bogu. Nasza codzienna służba, modlitwa i oddanie stają się wyrazem naszej miłości do Boga, a każdy dzień staje się okazją do celebrowania Jego obecności w naszym życiu. Bóg pragnie, abyśmy każdego dnia byli blisko Niego, doświadczając Jego miłości i prowadzenia.

Powiedz też synom Izraela: Koniecznie macie przestrzegać moich szabatów, bo to jest znak między mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN, który was uświęca.

Księga Wyjścia 31:13

Pojmując Nowy Testament jako wyznacznik duchowy, mamy wskazanie na odpoczynek na czas przebywania już z Bogiem w wieczności, o czym opowiada cały czwarty rozdział Listu do Hebrajczyków.

Bójmy się więc, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do jego odpoczynku, aby czasem się nie okazało, że ktoś z was jej nie osiągnął. I nam bowiem głoszono ewangelię jak i tamtym. Lecz tamtym nie pomogło słowo, które słyszeli, gdyż nie było powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli. Bo do odpoczynku wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, jak powiedział: Dlatego przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpoczynku, choć jego dzieła były dokonane od założenia świata. Powiedział bowiem w pewnym miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł. A tutaj znowu: Nie wejdą do mego odpoczynku. Ponieważ więc jest tak, że niektórzy mają wejść do niego, a ci, którym najpierw głoszono, nie weszli z powodu niewiary; Znowu wyznacza pewien dzień, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie „Dzisiaj”, jak to zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc. Gdyby bowiem Jozue zapewnił im odpoczynek, Bóg nie mówiłby potem o innym dniu. A tak zostaje jeszcze odpoczynek dla ludu Bożego. Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich. Starajmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary. Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca. Żadne stworzenie nie ukryje się przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odkryte przed oczami tego, któremu musimy zdać sprawę. Mając więc wielkiego najwyższego kapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się naszego wyznania. Nie mamy bowiem najwyższego kapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz kuszonego we wszystkim podobnie jak my, ale bez grzechu. Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej chwili.

List do Hebrajczyków 4:1-16

Odpoczynek w Królestwie Niebieskim jest opisany w szóstym rozdziale Objawienia Jana, gdzie Jan widział pochwycony Kościół z ucisku. Zbawieni pytali Boga, kiedy zakończy już rzeczywistość ziemską, a w odpowiedzi usłyszeli, aby trwali w odpoczynku, do którego mieli dołączyć inni zbawieni po sądzie nad narodami.

To oznacza, że ci, którzy są wierni Chrystusowi, będą cieszyć się wiecznym odpoczynkiem w Królestwie Niebieskim. Sabat w tym kontekście nie jest już tylko dniem tygodnia, ale symbolem wiecznego pokoju i odpoczynku, jaki otrzymujemy w obecności Boga.

Duchowy sabat, o którym mówi Nowy Testament, jest więc zapowiedzią ostatecznego odpoczynku, który znajdziemy w niebie. Jest to odpoczynek od wszelkich trudów i zmagań tego świata, obietnica wiecznego pokoju w Bożej obecności.

I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.

Objawienie Jana 6:11

ŚWIĘTA IZRAELA CIENIEM ZBAWIENIA

Paweł nigdy w swoich listach nie nakazywał braciom obchodzić sabatu, raczej wskazywał, że jeśli ktoś chce przestrzegać prawa Mojżesza, musi wypełniać je całe. Gdy Galacjanie próbowali zachowywać święta Żydowskie, Paweł martwił się, że weszli w cielesny sposób bycia i odstępują od wiary.  

Ale teraz, gdy poznaliście Boga, a raczej gdy zostaliście przez Boga poznani, jakże możecie ponownie wracać do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie chcecie służyć?
Zachowujecie dni i miesiące, pory i lata.
Boję się o was, czy przypadkiem na próżno nie trudziłem się nad wami.

List do Galacjan 4:9-11

Oświadczam ponownie każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że jest zobowiązany do przestrzegania całego Prawa.

List do Galacjan 5:3

Jeśli przyjmujesz sabat cieleśnie, wykonujesz jedynie pustą religię, pełną rytuałów bez głębszego znaczenia. Bóg nie pragnie religii, lecz oddania i przywiązania każdego dnia, a nie tylko od święta.

W Nowym Przymierzu jesteśmy wezwani do miłowania Boga całym sercem, duszą, umysłem i ze wszystkich sił każdego dnia, a nie tylko w sobotę. Pan Jezus uczył, że najważniejsze przykazanie to miłość do Boga i bliźniego (Mateusz 22:37-39). Ta miłość powinna przejawiać się w naszym codziennym życiu, w każdym momencie, a nie być ograniczona do jednego dnia tygodniowo.

Paweł podkreśla, że prawdziwe oddanie Bogu to życie według Ducha, a nie według litery prawa (Rzymian 14:5-6).

Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu.
Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.

List do Kolosan 2:16-17

Podsumowując, Paweł nauczał, że prawdziwe chrześcijaństwo to nie przestrzeganie rytuałów i religijnych nakazów, ale życie w pełnej oddaniu Bogu każdego dnia. Sabat w Nowym Przymierzu to ciągłe doświadczenie Bożej obecności i miłości, które prowadzi nas do wiecznego odpoczynku w Królestwie Niebieskim.

Jeżeli uważasz, że powinieneś obchodzić sabat, czyń jak uważasz i pozostań przy swoim jak mówi Słowo Boże. Wszyscy koncentrujmy się na tym, aby uświęcać się, a nie wpadać w religijność, ale trwać w wykonywaniu miłości Bożej AGAPE. Nie obchodzisz sabatu, nie nakazuj komuś go nie obchodzić jeśli ma takie przykazanie, niech każdy pozostanie przy swoim według przykazania (Rzymian 14:5-6)

[SPRAWDŹ TEŻ: EKUMENIA JEDNA ŚWIATOWA RELIGIA]

Trynitarianie uważają, że Duch Święty jest trzecią Boską osobą Bożej rodziny JHWH, lecz studiując Biblię ciężko dostrzec potwierdzenia tej teorii. Każdy chrześcijanin wie, że Pan Jezus na ziemi nie skalał się grzechem, można stwierdzić kolokwialnie, że nawet się o niego nie otarł. Lecz przyjmując nauki trynintarian, musielibyśmy uznać, że jednak Pan Jezus splamił się grzechem!

W jaki sposób? 

Zapraszam do lektury z modlitwą i Biblią w ręku. Proszę drogi trynitarianinie, przeczytaj a następnie zbadaj z chętnym sercem jak się sprawy w Pismach mają.

[SPRAWDŹ TEŻ: NIEOMYLNE SŁOWO BOŻE]
[SPRAWDŹ TEŻ: RELACJA MIĘDZY BOGIEM OJCEM A SYNEM BOŻYM]

Bracia zaś wyprawili zaraz w nocy Pawła i Sylasa do Berei; ci, gdy tam przybyli, udali się do synagogi Żydów,
Którzy byli szlachetniejszego usposobienia niż owi w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają.

Dzieje Apostolskie 17:10-11

BÓG OJCIEC I SYN BOŻY NIE ZNAJĄ TRZECIEJ OSOBY JHWH

Trynitarianie twierdzą, że Bóg JHWH w swojej naturze składa się z trzech Boskich osób, Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego. Z dwoma pierwszymi można się zgodzić, chodź w momencie przebywania na ziemi Pan Jezus był tylko człowiekiem. Termin Duch Święty ma różne znaczenia w Biblii, ale na pewno nie ma ukazanej pod tą nazwą trzeciej Boskiej osoby, co rozwinę w dalszej części tekstu:

[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]
[SPRAWDŹ TEŻ: KTO MIESZKA W DZIECIACH BOŻYCH?]
[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888: DWIE OSOBY NOSZĄ IMIĘ STWÓRCY]

Przyjmując tezę trynitarian, że Bóg jest złożony z trzech Boskich osób – Ojca, Syna i Ducha Świętego, mamy pewne zgrzyty z tym, co możemy przeczytać w Słowie Bożym. Jeżeli przyjmiemy, że wyznawcy trójcy mają w pełni rację, to stawiamy Pana Jezusa w opcji kłamcy albo tego, który wypiera lub uniża jedną z części Boskiej natury, co zobaczycie zaraz na podstawie Słowa Bożego.

Jeżeli według teorii trynitarianizmu, w której unia hipostatyczna zajmuje szczególne miejsce,  Pan Jezus był Bogiem na ziemi, to dlaczego uznawał Ojca za większego od siebie? Lecz gdy uznamy tak jak mówi Pismo w pełni, czyli, że na ziemi Pan Jezus był tylko człowiekiem działającym w mocy Ojca, nie mamy rozbieżności i zamieszania: 

[SPRAWDŹ TEŻ: DLACZEGO UNIA HIPOSTATYCZNA NIE JEST BIBLIJNĄ NAUKĄ?]

Słyszeliście, że powiedziałem wam: Odchodzę i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, tobyście się radowali, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest niż Ja.
Ewangelia Jana 14:28

TYLKO OJCIEC ZNA SYNA, TYLKO SYN ZNA OJCA

Jeśli Duch Święty byłby trzecią osobą w rodzinie JHWH, byłby wskazany jako ten który zna Ojca i Syna. Werset z Ewangelii Mateusza jest wśród wielu z jednoznacznych stwierdzeń, że Duch Święty nie jest trzecią osobą w Bożej rodzinie JHWH, bo ani Bóg Ojciec ani Syn Boży nie znają takiej osoby, a Pan Jezus będąc bezgrzeszny wskazywał wyraźnie, że w tej relacji jest tylko z Ojcem.

[SPRAWDŹ TEŻ: BOŻA RODZINA JHWH]

Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.

Ewangelia Mateusza 11:27

TYLKO OJCU I SYNOWI CZEŚĆ I CHWAŁA!

Tylko Bóg Ojciec podkreśla należność czczenia Syna, tak jak czci się Jego osobę. W tym przypadku również kompletnie jest pominięta tzw. trzecia osoba. Bóg Ojciec i Syn Boży nie nakazują nam oddawania Boskiej czci komukolwiek innemu. Jeżeli Duch Święty jest trzecią osobą w Bożej rodzinie JHWH to jest gorszą częścią w trójcy czy może Pan Jezus uniża Bogu w postaci trzeciej osoby? Odpowiedź jest prosta, Duch Święty nie jest trzecią osobą Bożej rodziny JHWH, ale jest Bożą obecnością Ojca i Syna w zbawionych osobach.

[SPRAWDŹ TEŻ: CHWAŁA TYLKO BOGU!]

Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go posłał.

Ewangelia Jana 5:23

Przykładów w Słowie Bożym jest więcej i nie znajdziemy tam modlitw do trzeciej osoby, pełnia chwały za to oddana jest Ojcu i Synowi.  I nikomu więcej:

[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ.3 – MODLITWA]

A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.

Objawienie Jana 5:13

BOŻA RODZINA JHWH – OJCIEC I SYN

Jan w swoim liście wyraźnie określa, że ten kto nie ma Boga, ten nie ma Ojca i Syna, ponownie w określeniu Boskości zostaje pominięta trzecia osoba z trynitarialnego podejścia. 

[SPRAWDŹ TEŻ: BŁĘDNE ROZUMOWANIE IMIENIA BOŻEGO PRZEZ ŚWIADKÓW]
[SPRAWDŹ TEŻ: BÓ OJCIEC JAKO OSTATECZNA GŁOWA W CHRZEŚCIJAŃSTWIE]

Kto się za daleko zapędza i nie trzyma się nauki Chrystusowej, nie ma Boga. Kto trwa w niej, ten ma i Ojca, i Syna.

2 List Jana 1:9

W Biblii mamy bardzo mocny sygnał, że każdy kto wypiera się Pana Jezusa jako Chrystusa, ten poddaje wątpliwość Ojca i Syna. Kto trwa w tych naukach jest wyznawcą Syna Bożego i Boga Ojca, lecz ponownie nie mamy tutaj ani słowa o tym, że mamy być wyznawcami trynitarialnej trzeciej osoby.

[SPRAWDŹ TEŻ: NIEOMYLNE SŁOWO BOŻE]
[SPRAWDŹ TEŻ: ANTYCHRYST W BOŻEJ ŚWIĄTYNI]

Któż jest kłamcą, jeżeli nie ten, który przeczy, że Jezus jest Chrystusem? Ten jest antychrystem, kto podaje w wątpliwość Ojca i Syna. Każdy, kto podaje w wątpliwość Syna, nie ma i Ojca. Kto wyznaje Syna, ma i Ojca. To, co słyszeliście od początku, niech pozostanie w was. Jeżeli pozostanie w was to, co od początku słyszeliście, i wy pozostaniecie w Synu i w Ojcu.

1 List Jana 2:22-24

WYPOWIEDZI PANA JEZUSA KONTRA NAUKA TRÓJCY

Patrząc na wypowiedzi Pana Jezusa, mamy odniesienie do dwóch Boskich osób, chodź na ziemi jak wiadomo Pan Jezus był człowiekiem, jednak znał swoje pochodzenie i zdawał sobie sprawę z tego kim był przed zejściem na ziemię. Pan wskazywał, że jest tylko ON i OJCIEC.

[SPRAWDŹ TEŻ: CZYM JEST CHRZEŚCIJAŃSTWO?]

Rzekli wtedy do niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe. Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż Ja sam świadczę o sobie, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem, skąd przybyłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd idę. Wy sądzicie według ciała, Ja nikogo nie sądzę. 
A jeśli już sądzę, to sąd mój jest prawdziwy, bo nie jestem sam, lecz jestem Ja i Ten, który mnie posłał. A przecież w zakonie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest wiarygodne. Ja świadczę o sobie, a także Ojciec, który mnie posłał, świadczy o mnie.
Wtedy mu rzekli: Gdzie jest Ojciec twój? Jezus odpowiedział: Nie znacie ani mnie, ani Ojca mojego. Gdybyście mnie znali, znalibyście też Ojca mego.

Ewangelia Jana 8:13-19

Jeżeli w Bożej rodzinie byłaby trzecia osoba, to Pan Jezus świadczyłby faryzeuszom nie tylko o Ojcu, że jest z nim, ale i o trzeciej osobie. W innym przypadku słowa Pana Jezusa stałyby się wyparciem trzeciej osoby JHWH z Bożej rodziny – czyli zgrzeszyłby. Czyli teoretycznie wypowiedź i werset powinien być tak zapisany:

W nawiasach [ ] będą zapisane hipotetyczne zapisy gdyby trynitarianizm był prawdziwą nauką.

[SPRAWDŹ TEŻ: GRZECH ZABIJA – CHRYSTUS RATUJE]

Rzekli wtedy do niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe. Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż Ja sam świadczę o sobie, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem, skąd przybyłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd idę. Wy sądzicie według ciała, Ja nikogo nie sądzę. A jeśli już sądzę, to sąd mój jest prawdziwy, bo nie jestem sam, lecz jestem Ja i [Ci, którzy mnie posłali.] A przecież w zakonie waszym jest napisane, że świadectwo [trojga] ludzi jest wiarygodne. Ja świadczę o sobie, a także Ojciec [i trzecia osoba, którzy mnie posłali, świadczą] o mnie. Wtedy mu rzekli: Gdzie jest Ojciec twój [i trzecia osoba]? Jezus odpowiedział: Nie znacie ani mnie, ani Ojca mojego[,ani trzeciej osoby]. Gdybyście mnie znali, znalibyście też Ojca mego[ i trzecią osobę].

Ewangelia Jana 8:13-19 Hipotetyczny werset w kontekście trynitarianizmu

Takich wersetów jest cała masa, praktycznie wszystkie które tutaj podaję, możecie popatrzeć w taki sam sposób. Dlatego gdyby trynitarianizm był prawdą, Pan Jezus mówił by, że zna Go nie tylko Ojciec ale i trzecia Boska osoba, nie tylko czczono by Ojca i Syna według Słowa Bożego ale i trzecią osobę. 

[SPRAWDŹ TEŻ: COMMA JOHANNEUM – PRÓBA FAŁSZERSTWA PRZEZ WYZNAWCÓW TRÓJCY]

TYLKO OJCIEC Z SYNEM SĄ JEDNO

Pan Jezus będąc człowiekiem na ziemi nie przestał być z Ojcem jedno w myśli, charakterze czy działaniu, ale nadal to ukazuje, że jeżeli w Bożej rodzinie JHWH występowałaby trzecia osoba, to Pan i Ojciec byli by z nią również jednej myśli, a tutaj mamy ponownie “wyparcie” według doktryny trynitarianizmu, ale widać, że nigdy nie było i nie ma trzeciej osoby w Bożej rodzinie JHWH i że nie ma Boga złożonego mnogo w dwie albo trzy osoby. Trynitarianie prawdopodobnie nigdy nie popatrzyli w taki sposób na jednoznacze wersety opisujące relację w Boskiej rodzinie. 

[SPRAWDŹ TEŻ: WOLNOŚĆ Z PUŁAPKI WŁASNYCH MYŚLI]

I Ja daję im żywot wieczny, i nie giną na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej. Ojciec mój, który mi je dał, jest większy nad wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

Ewangelia Jana 10:28-30

PRZED STWORZENIEM ŚWIATA SYN BYŁ Z OJCEM OD WIECZNOŚCI

Przed stworzeniem i na początku tylko Syn Boży(Bóg Słowo) i Bóg Ojciec byli razem, nie ma tutaj mowy ponownie o kimkolwiek innym w tej relacji od wieczności:

[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.1]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.2 “OLBRZYMY”]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.3 “JASKINIOWCY”]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.4 “OLBRZYMIE ZWIERZĘTA”]

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga.

Ewangelia Jana 1:1-2

Pan Jezus uczył, że Ojca nikt nigdy nie widział, lecz nigdy nie nawiązywał w swoich wypowiedziach o trzeciej osobie w relacji Bożej rodziny. Pan za to podkreślał, że tylko ON widział Boga Ojca, dlatego widać odrazu, że trzecia Boska osoba nie istnieje, bo nie widziała Boga Ojca, tak jak Syn Boży:

Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.

Ewangelia Jana 1:18

Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga.

Ewangelia Jana 6:46

TRYNITARIANIZM FAŁSZEM – BOŻA RODZINA JHWH W OJCU I SYNU

Apostoł Jan podaje Ojca i Syna jako Boga prawdziwego i podkreśla, że poza NIMI dwoma mamy wystrzegać się bałwanów, w tym momencie stawia trzecią osobę trynitarianizmu w postaci bożka. Podkreśla, że Chrystus jest Bogiem prawdziwym.

Wiemy, że żaden z tych, którzy się z Boga narodzili, nie grzeszy, ale że Ten, który z Boga został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć. My wiemy, że z Boga jesteśmy, a cały świat tkwi w złem. Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym. Dzieci, wystrzegajcie się fałszywych bogów.

1 List Jana 5:18-21

BÓG OJCIEC I PAN JEZUS SĄ DUCHEM W NAS

Tyle fragmentów ukazuje, że to Ojciec i Syn są wszechobecni i zamieszkują w nas jako obecność Ducha Świętego, a nie odrębna trzecia osoba tak jak twierdzi trynitarianizm.

Lecz umysły ich otępiały. Albowiem aż do dnia dzisiejszego przy czytaniu starego przymierza ta sama zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdyż w Chrystusie zostaje ona usunięta. Tak jest aż po dzień dzisiejszy, ilekroć czyta się Mojżesza, zasłona leży na ich sercu; Lecz gdy się do Pana nawrócą, zasłona zostaje zdjęta. A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność. My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem

2 Koryntian 3:14-18

Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie; czy nie wiecie o sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba żeście próby nie przeszli.

2 Koryntian 13:5

Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały.

List do Kolosan 1:27

Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

List do Efezjan 4:6

Nie dajcie się wciągnąć w trynitarianizm i mowę o trzech Boskich osobach, bo jest to doktryna wyciągnięta z tradycji katolickiej wprowadzonej na jednym z pierwszych soborów w/w sekty. Niestety ludzie wypaczają Słowo Boże i dodają próżne filozofie nie trzymając się tego, co Bóg od nas oczekują, aby trwać z Nim w relacji i oddawać Jemu cześć w Duchu i prawdzie. Módlmy się za zbory w których na co dzień jest nauczanie trynitarialne, aby otworzyły im się oczy i żebyśmy razem wszyscy byli prawdziwe jedno, tak jak Pan Jezus modlił się gdy był człowiekiem.

Drogi trynitarianinie, pytaj Boga jaka jest prawda, nie zatwardzaj serca, ale badaj wszystko. Całą społecznością modlimy się za wszystkich trynitarian, aby przede wszystkim byli wierni Bogu i aby każdy był gotów zapłacić cenę i ewentualnie odejść z miejsca, gdzie jest głoszona odwrotność od prawdy z Biblii. 

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jaką rolę może odgrywać Pan Jezus dla nas w naszym małżeństwie? Jak dzięki łasce i wierze Pan Jezus zbliżył nas wzajemnie w naszym małżeństwie. Zapraszam do wysłuchania naszego podcastu o tym jak Pan pchnął nas do małżeństwa, a zarazem potem uzdrowił to, co było zepsute podczas naszego życia w świecie.

[SPRAWDŹ TEŻ: CZY DŁUGO TRWAŁE MAŁŻEŃSTWO JEST MOŻLIWE?]

Małżeństwo, to nie tylko związek między dwiema osobami – to przymierze a zarazem wspólna droga, którą kroczymy z Bogiem. Kiedy oddajemy prowadzenie Panu Jezusowi i On staje się głową naszego małżeństwa, otwieramy drzwi na nieskończoną siłę miłości, wyrozumiałości i przebaczenie.

ZDROWE MAŁŻEŃŚTWO JEST ODDANE CHRYSTUSOWI

Każde małżeństwo ma swoje wyzwania. To naturalne. Ale z wiarą w Panu Jezusie możemy przekształcić te wyzwania w okazje do wzrostu duchowego i większej bliskości z naszym małżonkiem, którą przekuwamy na wzrost poznania Boga Ojca i Syna Bożego.

[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ.1 – UŚWIĘCENIE]

Kluczem do silnego, zdrowego małżeństwa jest umocnienie relacji z Bogiem. Kiedy skupiamy się na Jego naukach, na Jego miłości i na Jego przykazaniach, stajemy się lepszymi partnerami dla siebie nawzajem niechcącymi żyć w grzechach, a miłować się wedle Bożej miłości.

Dlatego niech Pan Jezus będzie fundamentem małżeństw. Niech Jego miłość kieruje naszymi działaniami i decyzjami. Niech Jego przykład będzie naszym wzorem do naśladowania.

Pamiętajmy, że małżeństwo to nie tylko wspólne życie, ale także wspólna podróż duchowa. I kiedy poddane życie Panu Jezusowi, możemy być pewni, że żadne burze nie zdołają nas pokonać.

Niech Boża łaska zawsze towarzyszy tobie i twojemu małżeństwu.

[SPRAWDŹ TEŻ: ZDROWA SPOŁECZNOŚĆ – PO MIŁOŚCI JĄ POZNACIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: ZBAWIENIE – MIŁOSIERDZIE BOŻE]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]

https://youtu.be/ZuSYlsiyt-w

[ZAPRASZAMY DO ŚCIĄGANIA ULOTEK EWANGELIZACYJNYCH]