POWÓDŹ DOTYKA EUROPĘ

Powódź, którą możemy dostrzec w te ostatnie dni w Polsce i Europie wschodniej dotyka nie tylko ludzi tego świata, ale również braci i siostry. Chcielibyśmy wezwać wszystkich chrześcijan do modlitwy za braćmi i siostrami zagrożonych powodzią, aby nie tylko Bóg uchronił ich przed żywiołem, ale żeby potrafili dać światło w tym ciężkim momencie ludziom w zagrożonych miejscowościach. By wszyscy chrześcijanie pełnili wolę Boga Ojca i Pana Zbawiciela i mogli pomóc również dobrym uczynkiem. 

[SPRAWDŹ TEŻ: JAK SOBIE RADZIĆ GDY ŚWIAT UPADA?]
[SPRAWDŹ TEŻ: SPOŁECZNOŚĆ – PO MIŁOŚCI JĄ POZNACIE]

MATERIALIZM SIDŁEM MIMO POWODZI

Zarówno dziś, jak i w powodzi w 1997 roku wiele osób ma problem z porzuceniem mienia oraz dobytku, a ich serca uwięzione są w materializmie oraz przy cielesnych pożądliwościach. I nie ma w tym nic dziwnego, bo gdy człowiek nie zna Boga i nie ufa Jego planowi – polega na własnych oczach i sercu. Jego postrzeganie świata jest cielesne – a nie duchowe. Jest to typowy syndrom żony Lota: 

[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888: CZY CHRZEŚCIJANIE WIERZĄ W BOGA WSZECHMOGĄCEGO?]
[SPRAWDŹ TEŻ: DLACZEGO WARTO WIERZYĆ BIBLI? #2 – “ARCHEOLOGIA”]

W tak ciężkich sytuacjach jak powódź, czy inne czynniki niosące utrapienia warto jest szukać mądrych lekcji. Dla chrześcijan naturalny w takich chwilach powinien być spokój ducha, ufność oparte na modlitwie. Strach zawsze jest złym doradcą, a nasze serca w chwilach lęku zaczynają myśleć o tym co łechce cielesność. 

Dlatego musimy nieść wsparcie tym, którzy Boga nie znają, i nie mają pokoju ducha. Ale również i my, uczniowie Pana, musimy się pilnować, by w chwilach trudu nie skupiać się na materializmie, aby się nie okazało, że jesteśmy zakorzenieni w tym grzesznym świecie. 

Pan Jezus wzywa nas abyśmy byli gotowi wszystko na tym świecie porzucić dla Jego imienia.

[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 5 – OFIARA I CENA]
[SPRAWDŹ TEŻ: LETNIE CHRZEŚCIJAŃSTWO]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.1]

Nie zapominajmy, o czym Pan przestrzegał nas w przypowieści o siewcy i ziarnach – pojawią się ludzie mieniący uczniami, a mimo to w ich życiu trwać będą pożądliwości, które zagłuszą ich wzrost i poddanie się woli Bożej.

Powódź, śmierć bliskiej osoby, choroba – takie przeciwności nawet nie muszą się pojawić, by człowiek upadł i oddalił się od Stwórcy.

Dla chrześcijan te wszystkie sytuacje mogą stać się próbą, gdzie jest ich serce i czy całe swoje życie potrafią postawić na Panu!

[SPRAWDŹ TEŻ: RAZ ZBAWIONY NIE ZAWSZE ZBAWIONY – POKONYWAĆ STARE JA]
[SPRAWDŹ TEŻ: NIECH WYRÓŻNIA NAS BOŻA OBECNOŚĆ]

WIELKI POTOP HISTORIĄ ŚWIATA

Gdy Noe dostał polecenie budowy arki podczas zbliżającego się potopu – przy którym powódź, którą obecnie możemy obserwować jest tylko drobnym utrapieniem, był zwiastunem sprawiedliwości.

Budowa arki trwała około sto lat – przez cały ten czas Noe mógł świadczyć ludziom o grzechu i wszechobecnej niesprawiedliwości.

Jest to obraz tego, co dzisiaj ludzie mogą słyszeć od nas o tym, że w ich życiu trwa powódź grzechu i że Pan zaprasza ich do arki zbawienia. Dziś nie jest to wielka łódź, a sam Chrystus, który chce w nas zamieszkać.

My – tak jak Noe mamy być zwiastunami sprawiedliwości i wskazywać na ratunek ku poddaniu się woli Boga i uwierzeniu w Jego ratunek. Ludzie z czasów Noego śmiali się z niego i nie wierzyli w jego opowieści o deszczu i globalnej powodzi, która pochłonęła cały niesprawiedliwy świat – dziś też słychać śmiech i niedowierzanie, ale czasu jest coraz mniej. 

[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]
[SPRAWDŹ TEŻ: MASZ CZAS…]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.2 “OLBRZYMY”]

POWÓDŹ KU POKUCIE?

Nie jest łatwo i przyjemnie stracić cały dorobek swojego życia i to co posiadamy w tym świecie, ciężko patrzy się również na obrazy czy filmy, w których widać wylewające rzeki i zatopione miasta i wsie. Bolesnym widokiem jest dla naszych serc widok bolejących twarze ludzi z powodu niszczycielskiej powodzi, ale modlimy się za tymi ludźmi, aby zobaczyli, ze wystarczy jeden moment i można stracić wszystko na tym świecie. 

Materialny świat jest niestały i chwiejny jak kolos na glinianych nogach. Powódź może dotknąć każdego z nas, za wschodnią granicą od wielu miesięcy trwa wojna, która pozbawiła ludzi wszystkiego co mieli, a wielu odebrała życie – ogrom doświadczeń na tym świecie powinna dawać ludziom refleksje i doprowadzić do zastanowienia się co potem. Strata samochodu, a nawet domu jest straszna – ale to tylko rzeczy które możemy mieć nowe – a co gdy kataklizm zabierze nam życie?

Czy jesteśmy gotowi na koniec naszej drogi na ziemi? Gdzie pójdziemy, gdy weźmiemy ostatni oddech?
My mamy tą pewność, że to nie będzie dla nas koniec bo nasz dom i miejsce do którego zmierzamy, nigdy nie zatonie w powodzi, nie spali jej ogień. Skarb do którego dążymy jest niezniszczalny.

Dlatego już dziś warto zastanowić się nad tym gdzie jest nasze serce! Jezus Chrystus puka do drzwi w każdym czasie – gdy wszystko dobrze, i gdy powódź porywa wasze życie na zatracenie! Nie dajcie się jej, chwyćcie się arki, którą jest Pan. Zbawienie jest blisko!

Zaufajcie Panu! Trwajmy w modlitwie o każdego kto dziś nie zaśnie we własnym domu, kto płacze i boi się tego co będzie! Módlmy się o to, by otworzyli oczy i przyszli przed Boży majestat! Jeśli macie możliwość dania wsparcia choć jednej osobie w tym trudnym czasie, nie wahajcie się! Razem jest łatwiej!

Bracia i siostry, którzy zostaliście ofiarami powodzi, pamiętajcie, że Pan jest z Wami! Nie bójcie się!

[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW ABY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.3 “JASKINIOWCY”]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.4 “OLBRZYMIE ZWIERZĘTA”]

OFIARA I CENA

Termin ofiara może kojarzyć się ze Starotestamentowymi ofiarami rzeźnymi, składanymi przez kapłanów i lewitów w namiocie świadectwa i świątyni Salomona. Były to ofiary między innymi za grzech, mające na celu zadośćuczynienie przed Bogiem. W Nowym Przymierzu jednak rytualne ofiary starego porządku przestały obowiązywać. Chrystus, który stał się człowiekiem, złożył doskonałą, jedyną i niepowtarzalną ofiarę za grzechy świata, ofiarując samego siebie na krzyżu jako Baranek Boży.

[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 1 – “UŚWIĘCENIE”]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 2 – “SPOWIEDŹ”]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 3 – “MODLITWA”]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 4 – “UCISK I PRZEŚLADOWANIE”]

Jednak choć ofiara Chrystusa jest doskonała i wystarczająca, to my, jako Jego uczniowie, również jesteśmy powołani do składania ofiary – ale jakiej? 

Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w tym artykule, przedstawiając,  jaką rolę pełni ofiara w życiu chrześcijanina jako część duchowej dyscypliny, której powinniśmy się trzymać.

[SPRAWDŹ TEŻ: BLUŹNIERCZA PRAKTYKA KOMUNII (NIE) ŚWIĘTEJ]
[SPRAWDŹ TEŻ: CZYM JEST CHRZEŚCIJAŃSTWO?]

PRZELICZENIE KOSZTÓW: CENA UCZNIOSTWA

Każdy, kto decyduje się na oddanie swojego życia Panu Jezusowi, musi być świadomy, że wiąże się to z poniesieniem pewnej ceny. Tak jak przedsiębiorcy, którzy przeliczają koszty przed podjęciem inwestycji, my, jako uczniowie Chrystusa, musimy być gotowi na to, że poddanie się Bogu wiąże się z kosztami, czyli wyrzeczeniami. Chrześcijańskie życie nie jest pozbawione trudności, a wybór drogi za Zbawicielem oznacza świadomą rezygnację z wielu rzeczy, które wcześniej były częścią naszego życia. Gdy rodzimy się na nowo, zaczynamy dostrzegać, że większość tych przyzwyczajeń było złotą klatką diabła i iluzją prawdziwego życia.

[SPRAWDŹ TEŻ: ZABÓJCZA RÓŻOWA KLATKA]
[SPRAWDŹ TEŻ: BĄDŹ MĄDRYM BUDOWNICZYM]
[SPRAWDŹ TEŻ: STRZEŻ SIĘ OD ZŁEGO]

Wielu ludzi, szczególnie w zachodnim świecie, ponosi niewielką cenę w porównaniu z tymi, którzy są prześladowani za swoją wiarę w między innymi w takich krajach jak Korea Północna, Chiny czy Afganistan. W tych miejscach chrześcijanie muszą stawiać czoła brutalnym represjom, często ryzykując własnym życiem w tej doczesności.

[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888: OBOZY KONCETRACYJNE KWALLISO]
[SPRAWDŹ TEŻ: JAK SOBIE RADZIĆ GDY ŚWIAT UPADA?]
[SPRAWDŹ TEŻ: ISLAM RELIGIĄ MIŁOŚCI?]

W moim osobistym doświadczeniu, cena, jaką zapłaciłem, objawiła się w utracie “reputacji”. Niektórzy znajomi zaczęli mnie unikać, a inni zaczęli wyśmiewać między sobą. 

Jeden z bliskich kolegów z dawnych czasów imprezowania powiedział mi, że całe osiedle się z nas śmieje (ze mnie i Ani). Odpowiedziałem mu wtedy, że to właśnie jest moja cena. Przy braciach w represjach to i tak tylko drobne, niewiele znaczące utrapienie.

Ofiarą dla mojego Zbawiciela jest poniesienie krzyża, a nie szukanie pozytywnej opinii ludzi czy ogólnej reputacji w oczach tego świata. My w miejscach wielkiego dobrobytu Europy czy Ameryki musimy czuwać nad zasadzkami kuszenia, pożądliwościami. Wiele osób nie rozumie, dlaczego decydujemy się na takie zmiany, ale jako uczniowie Chrystusa musimy być gotowi na te poświęcenia i miłą ofiarę Bogu.

[SPRAWDŹ TEŻ: WOLNOŚĆ Z PUŁAPKI GRZESZNYCH MYŚLI]
[SPRAWDŹ TEŻ: RAZ ZBAWIONY NIE ZAWSZE ZBAWIONY – POKONYWAĆ STARE JA]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]

W Piśmie Świętym apostoł Piotr również mówi o tym, że ludzie będą się dziwić, że nie postępujemy jak dawniej, kiedy żyliśmy w rozpuście (1 List Piotra). Musimy być gotowi ponosić te koszty z radością i wiarą, że idziemy za Panem, nawet jeśli inni tego nie rozumieją.

[SPRAWDŹ TEŻ: LUDZIE KOŃCA CZASÓW]

JAKA OFIARĘ POWINNIŚMY ODDAWAĆ BOGU

W Nowym Przymierzu również składamy ofiary, ale są one inne od tych ze Starego Testamentu. Nasza ofiara nie polega na składaniu zwierząt, ale na codziennym oddawaniu siebie Bogu, co Pan Jezus pięknie zobrazował w przypowieściach. Chrześcijanie mają składać ofiarę z posłuszeństwa i całkowitego oddania swojego życia, serca, a także woli Bogu.

[SPRAWDŹ TEŻ: NIECH WYRÓŻNIA NAS BOŻA OBECNOŚĆ]

[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIADECTW: GNIEW, NARKOTYKI, AGRESJA – JEST Z TEGO WYJŚĆIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIADECTWO: DEPRESJA CICHY MORDERCA]

Niektórzy chrześcijanie próbują zachować coś dla siebie, pozostając jedną nogą w starym życiu, co może skutkuje osłabieniem ich duchowej drogi. Historia Ananiasza i Safiry (Dzieje Apostolskie) jest tutaj ostrzeżeniem – nie można zostawiać sobie czegoś ze starego życia. Takie półśrodki nie są akceptowalne w duchowej dyscyplinie.[SPRAWDŹ TEŻ: LETNIE CHRZEŚCIJAŃSTWO]

Podążanie za Chrystusem wymaga pełnego oddania i konsekwentnego wyrzekania się wszystkiego, co odciąga nas od Boga. Wszechmogący Syn Boży zna nasze możliwości i stopniowo przygotowuje nas do ponoszenia coraz większych ofiar, ale czasami wskazuje pewne rzeczy, które powinniśmy zostawić natychmiast, bo wie, że możemy unieść ten ciężar już teraz.

[SPRAWDŹ TEŻ: SABAT I SŁUŻBA W ŚWIĄTYNI BOŻEJ]

ZBAWICIEL PONAD WSZYSTKO

Wielu ludzi, nawet wierzących, ma skłonność do tworzenia w swoim życiu różnego rodzaju bożków – rzeczy, które zajmują miejsce, które powinno należeć wyłącznie do Boga. Często jest to coś, co na pierwszy rzut oka nie wydaje się złe, jak na przykład sport czy praca. Jednak, gdy te rzeczy zaczynają zajmować nasze głowy i serce bardziej niż Pan, stają się przeszkodą w naszej duchowej drodze.

[SPRAWDŹ TEŻ: ZŁOTY CIELEC KATOLICYZMU]

Jako chrześcijanie musimy zrozumieć, że zostaliśmy stworzeni przez Boga, aby Jemu oddawać chwałę i być w pełnej relacji z Nim. Gdy coś innego zajmuje to miejsce w naszym sercu, stajemy się letni, a Chrystus ostrzega przed letniością w Objawieniu Jana, mówiąc, że „wypluje letniego z ust swoich” (Objawienie Jana 3:16). To wyraźne przesłanie – Bóg oczekuje pełnego oddania i gorliwości, a nie połowicznego zaangażowania.

Bez narodzenia się na nowo i zamieszkania Boga w nas przez swojego Ducha, nie jesteśmy w stanie walczyć z grzechem ani mieć serca w pełni skierowanego na Pana. Dlatego pełne oddanie się Bogu musi być naszym priorytetem. Jego obecność w naszym życiu przemienia nas i umożliwia nam życie w zgodzie z Jego wolą.

[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]
[SPRAWDŹ TEŻ: KTO MIESZKA W DZIECIACH BOŻYCH?]

OFIARA ŻYCIA

Każdego dnia musimy ofiarować nasze życie Bogu. Apostoł Paweł mówił, że „już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (List do Galacjan 2:20). To nie tylko rzeczywista obecność Pana Jezusa w nas, ale również oddanie jako całkowite poddanie się Jego woli i pełne zaufanie wynikające z wiary. Musimy być gotowi na to, by codziennie brać swój krzyż i naśladować Chrystusa, gdyż bez tego nie możemy nazywać się Jego uczniami. Pełnienie woli Boga zamiast własnej to nasza codzienna ofiara.

[SPRAWDŹ TEŻ: PAN JEZUS – BÓG PRAWDZIWY – DOWODY BIBLIJNE #CZĘŚĆ 1]
[SPRAWDŹ TEŻ: PAN JEZUS – BÓG PRAWDZIWY – DOWODY BIBLIJNE #CZĘŚĆ 2]

Pan Jezus nauczał, że musimy ponosić swój krzyż każdego dnia, a tylko ci, którzy są gotowi to uczynić, mogą być Jego uczniami (Ewangelia Mateusza 10:37-42). Składanie naszego życia jako żywej ofiary, przyjemnej Bogu, to wyraz naszej duchowej dyscypliny. Codzienne uśmiercanie starego siebie i odcinanie swoich pożądliwości i oddawanie się Bogu jest wyrazem prawdziwej miłości i posłuszeństwa.

[SPRAWDŹ TEŻ: SPOŁECZNOŚĆ – PO MIŁOŚCI JĄ POZNACIE]

W moim osobistym życiu miałem sytuację, w której przez zajmowanie się akwarium z rybkami podczas choroby i po śmierci taty, zacząłem tracić duchowy wzrost. Choć wydawało się to niewinne – oglądanie rybek – Bożego stworzenia i jego pielęgnacja – odbierało mi to czas którym mógłbym spożytkować na modlitwę, studium Słowa Bożego czy posługę, albo wykorzystać ten czas z rodziną. Bóg przez Swoją łaskę skorygował mnie, pokazując, że nawet drobne rzeczy mogą przeszkadzać w pełnym oddaniu się Jemu. Pan z czasem pokazuje, że wiele rzeczy neutralnych jest cielesnym sposobem życia, który jest wrogi duchowemu życiu.

Jak w przypowieści o siewcy, ciernie mogą zagłuszyć nasze duchowe życie. Musimy być czujni, by nic nie zakłócało naszej relacji z naszym Panem i Ojcem i nie odciągało nas od wzrostu duchowego.

[SPRAWDŹ TEŻ: NIEGASNĄCA NADZIEJA WTRUDNYCH CHWILACH]
[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW ABY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: RELACJA MIĘDZY BOGIEM OJCEM A SYNEM BOŻYM ]

MIŁOSIERDZIA CHCĘ, A NIE OFIARY!

Jezus, w swoich naukach, jasno mówił, że Bóg bardziej pragnie miłosierdzia niż ofiar rytualnych. To przesłanie pojawia się w Ewangelii Mateusza 9:13: „Miłosierdzia chcę, a nie ofiary”. Taką właśnie duchową ofiarę powinniśmy składać – nie w formie fizycznych rytuałów, lecz przez miłość, współczucie i oddanie swojego życia Bogu i bliźnim. Bóg nie chce religii, a miłości!

[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#2 – MIŁOŚĆ, NIE CUDA!]
[SPRAWDŹ TEŻ: MIŁOŚĆ TO MIŁOŚĆ…]

Nasza codzienna duchowa dyscyplina musi polegać na miłowaniu Boga całym sercem, umysłem i duszą. Zamiast obciążać swoje serce rzeczami doczesnymi, mamy koncentrować się na miłowaniu innych, tak jak Chrystus umiłował nas. Nasze życie, oddane Bogu jako ofiara, powinno wyrażać się przez szukanie dobra innych, a zwłaszcza Wszechmogącego Ojca i Wszechmogącego Syna, a nie własnych korzyści. Tylko wtedy nasza ofiara jest prawdziwie przyjemna IM dwóm.

[SPRAWDŹ TEŻ: BOŻA RODZINA JHWH]

Ofiara Chrystusa na krzyżu jest dla nas wzorem. To On, będąc Bogiem, nie szukał swojej chwały, lecz uniżył się i oddał swoje życie za grzechy świata. Tak też i my, naśladując Pana, powinniśmy składać nasze życie w służbie innym.

CZAS NA REFLEKSJĘ

Na koniec chciałbym zachęcić Was do zastanowienia się nad własnym życiem duchowym. Dlaczego jesteśmy powołani do składania duchowych ofiar? Nie takich, jak faryzeusze, lecz w duchu Nowego Przymierza, które nakazuje miłować Boga całym sercem, duchem i umysłem. Czy coś w Twoim życiu blokuje pełne oddanie się Bogu Ojcu i Panu Jezusowi? Czy istnieje coś, co jeszcze trzyma cię przy starym życiu, co nie pozwala w pełni poddać się Jego woli?

Bóg wzywa nas do pełnego poświęcenia. To oznacza, że powinniśmy zadać sobie pytanie: Czy jestem gotowy ponosić ceny dla mojego Zbawiciela? 

Jeśli odkryjesz, że coś przeszkadza w Twojej relacji z Bogiem, wezwij Go, aby pomógł Ci pokutować i wzrastać w uświęceniu.

Słowa z Księgi Jeremiasza przypominają nam, że serce człowieka jest zwodnicze. Warto zastanowić się nad tym, jak możemy trwać w Bogu i oddawać coraz więcej naszego życia na Jego chwałę.

Trwajcie więc w modlitwie, badajcie swoje serca i szukajcie sposobów na duchowy wzrost. Nieustannie módlcie się, czyńcie dobro bliźnim i bądźcie gotowi ponosić najwyższe ceny dla naszego Pana Jezusa Chrystusa. Proszę sprawdzajcie wszystko, co czytacie, czy na tej stronie czy jakiejkolwiek, badajcie, pytajcie i szukajcie, a Pan wedle swojej obietnicy da wam znaleźć prawdę. 

CHRYSTUS BOGIEM PRAWDZIWYM WEDŁUG APOSTOŁA JANA

Nie tylko prolog Ewangelii Jana (1:1-18) czy wyznanie Apostoła Tomasza (Ew. Jana 20:28) wobec Pana Jezusa, że jest Bogiem i Panem, potwierdzają Jego Boskość. Jan opisuje to także w swoim liście, gdzie ukazuje, że Syn jest Bogiem prawdziwym:

[SPRAWDŹ TEŻ: PAN JEZUS – BÓG PRAWDZIWY – DOWODY BIBLIJNE #CZĘŚĆ 1]

Niektórzy wierzący uważają, że końcówkę tego wersetu należy tłumaczyć jako “przez Jego Syna”. Taka wersja również jest prawdziwa, ponieważ zarówno Ojciec, jak i Syn noszą miano prawdziwego Boga. Bóg jest tak niesamowity, że jeden werset może mieć różne tłumaczenia, a każde może być prawidłowe.

[SPRAWDŹ TEŻ: BOŻA RODZINA JHWH]

Chociaż przeciwnicy Bożej rodziny JHWH chcą walczyć z Boskością Pana Jezusa, należy pamiętać, że po zmartwychwstaniu Ojciec oddał Mu Jego Boską chwałę. W Objawieniu Jana dowiadujemy się, że Syn Boży został otoczony chwałą, uwielbiony i czczony. On, jako Bóg, sprawuje sąd i inne funkcje przypisane jedynie Bogu. Tymczasem, w Księdze Jeremiasza czytamy, że wszystko, co nie jest Bogiem, a próbuje się nim stać lub jest czczone jako fałszywy bóg, legnie w gruzach.

[SPRAWDŹ TEŻ: ZŁOTY CIELEC KATOLICYZMU]
[SPRAWDŹ TEŻ: MASZ CZAS…]

Ale PAN jest prawdziwym Bogiem, jest Bogiem żywym i królem wiecznym. Od jego gniewu drży ziemia, a narody nie mogą znieść jego oburzenia.
Tak więc im powiecie: Ci bogowie, którzy nie stworzyli nieba i ziemi, znikną z ziemi i spod nieba. On uczynił ziemię swoją mocą, utwierdził okrąg świata swoją mądrością i swoją roztropnością rozpostarł niebiosa.
Gdy on wydaje głos, huczą wody w niebiosach, on sprawia, że chmury wznoszą się z krańców ziemi; czyni błyskawice z deszczem i wyprowadza wiatr ze swoich skarbców.

Księga Jeremiasza 10:10-13

POKŁON TYLKO PRZED BOGIEM

Apostoł Jan, pisząc Objawienie, nie był już młodzieńcem, ale doświadczonym duchowo mężczyzną. Gdy chciał upaść na kolana przed aniołem i oddać mu pokłon, anioł napomniał go:

[SPRAWDŹ TEŻ: OBJAWIENIA – PRAWDZIWY PRZEKAZ?]
[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]

I upadłem mu do nóg, by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
Objawienie Jana 19:10

A ja, Jan, słyszałem i widziałem to. A gdy to usłyszałem i ujrzałem, upadłem do nóg anioła, który mi to pokazywał, aby mu oddać pokłon.
I rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!

Objawienie Jana 22:8-9

Wytyczne anioła są pewne i klarowne: cześć należy oddawać tylko Bogu. Widzimy, że taką samą cześć otrzymuje zarówno Bóg Ojciec, jak i Syn Boży w tym samym momencie:

[SPRAWDŹ TEŻ: BÓG OJCIEC JAKO NAJWYŻSZA GŁOWA W CHRZEŚCIJAŃSTWIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: TRYNITARIANIZM – PRAWDA CZY FAŁSZ?]
[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888 – MONOGENES – SYN JAKO JEDYNY W SWOIM RODZAJU]

BÓG OJCIEC:

A gdy postacie oddadzą chwałę i cześć, i złożą dziękczynienie temu, który siedzi na tronie, który żyje na wieki wieków,
Upada dwudziestu czterech starców przed tym, który siedzi na tronie, i oddaje pokłon temu, który żyje na wieki wieków i składa korony swoje przed tronem, mówiąc: Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, i z woli twojej zostało stworzone, i zaistniało.

Objawienie Jana 4:9-11

SYN BOŻY:

I przystąpił, i wziął księgę z prawej ręki tego, który siedział na tronie,
A gdy ją wziął, upadły przed Barankiem cztery postacie i dwudziestu czterech starców, a każdy z nich miał harfę i złotą czaszę pełną wonności; są to modlitwy świętych. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu,
I uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi. A gdy spojrzałem, usłyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i postaci, i starców, a liczba ich wynosiła krocie tysięcy i tysiące tysięcy;
I mówili głosem donośnym: Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.

Objawienie Jana 5:7-12

Ojciec i Syn wspólnie otrzymują taką samą cześć od wszelkiego stworzenia. W poniższych wersetach mamy “wszelkie stworzenie”, które oddaje pokłon Stwórcy Ojcu i Stwórcy Synowi:

[SPRAWDŹ TEŻ: EWOLUCJONISTYCZNA PUŁAPKA – NIEREDUKOWALNA ZŁOŻONOŚĆ KOMÓRKI]
[SPRAWDŹ TEŻ: FUNDAMENT NOWEGO JERUZALEM – NAUKOWE ODKRYCIE WOBEC AUTENTYCZNOŚCI BIBLI]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.3 “JASKINIOWCY”]

I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.
A cztery postacie mówiły: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.
Objawienia Jana 5:13-14

BÓG PRAWDZIWY JEST ŚWIATŁEM

Apostoł Jan w prologu swojej Ewangelii mówi, że Chrystus był „Słowem” (gr. Logos), i że to Słowo było Bogiem i było u Boga Ojca. Pan Jezus był tym, dla którego wszystko zostało stworzone, i który wszystko stworzył. Jan kontynuuje, mówiąc, że Logos był Światłem, które przyszło na świat, lecz świat Go nie przyjął:

[SPRAWDŹ TEŻ: JHWH – IMIĘ BOŻEJ RODZINY – BOGA OJCA I SYNA BOŻEGO]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.1]

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.
W nim było życie, a życie było światłością ludzi.
A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła.
Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się Jan.
Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy przezeń uwierzyli. Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości.
Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.
Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał.
Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.
Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.

W pierwszym liście Jana, Apostoł określa, że Bóg jest Światłością, co pozwala nam zrozumieć, kim był Pan Jezus w swojej preegzystencji i do jakiej chwały chciał być przywrócony, gdy będąc na ziemi prosił o to Boga Ojca (Ew. Jana 17:5), co też otrzymał zostając zrodzonym do życia po śmierci (Dz.A. 13:29-37).

[SPRAWDŹ TEŻ: DLACZEGO UNIA HIPOSTATYCZNA NIE JEST BIBLIJNĄ NAUKĄ?]

A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności.

W całej Ewangelii Jana czytamy świadectwa, w których Pan Jezus określa się mianem Światła. Dla większości w tam tych czasach nie było to do końca zrozumiałe, lecz dla nas, mających Nowy Testament, wszystko się dopełnia:

[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]

A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.

Na to rzekł im Jezus: Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie. Wierzcie w światłość, póki światłość macie, abyście się stali synami światła. To Jezus powiedział, i odszedłszy, ukrył się przed nimi.

IZAJASZ WIDZĄCY BOGA JHWH

Apostoł Jan, po powyższym stwierdzeniu Pana Jezusa (Ew. Jana 12:35-36), podsumował widzeniem JHWH przez Izajasza, gdzie ewangelista określił, że widział preegzystującego Syna Bożego – Chrystusa:

[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW ABY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 1 – UŚWIĘCENIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]

A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego,
Aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana?
Dlatego nie mogli uwierzyć, że znowu rzekł Izajasz:
Zaślepił oczy ich i zatwardził serce ich, aby nie widzieli oczami swymi i nie rozumieli sercem swym, i żeby się nie nawrócili, i żebym ich nie uzdrowił.
To powiedział Izajasz, gdyż ujrzał chwałę jego i mówił o nim.
Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego, ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi;
Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą.

Ewangelia Jana 12:37-43

W Księdze Izajasza mamy tylko jedno widzenie JHWH, które Jan przypisał Chrystusowi:

[SPRAWDŹ TEŻ: RAZ ZBAWIONY NIE ZAWSZE ZBAWIONY – POKONYWAĆ STARE JA]

W roku, w którym umarł król Uzjasz, widziałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren jego szaty wypełnił świątynię.
Serafiny stały ponad nim, a każdy z nich miał po sześć skrzydeł: dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma przykrywał swoje nogi, a dwoma latał.
I wołał jeden do drugiego: Święty, święty, święty, PAN zastępów. Cała ziemia jest pełna jego chwały. I filary drzwi poruszyły się od głosu wołającego, a dom napełnił się dymem.
I powiedziałem: Biada mi! Już zginąłem; jestem bowiem człowiekiem o nieczystych wargach i mieszkam wśród ludu o nieczystych wargach, a moje oczy widziały Króla, PANA zastępów.

Księga Izajasza 6:1-5

“JA JESTEM” – BÓG TRWAJĄCY BEZ POCZĄTKU

W ostatnim przykładzie w tym artykule warto nadmienić stwierdzenie Pana „Ja jestem”, którym określał się JHWH w księdze Wyjścia. Słyszałem stwierdzenie od pewnego wierzącego, że w Ewangelii Jana jest forma słów „ja jestem” użyta przez człowieka uzdrowionego przez Pana Jezusa przy fontannie, co miało być dowodem, że Pan używając tej wypowiedzi, nie utożsamia się z JHWH w swojej preegzystencji.
Ludzie wobec tego uleczonego zastanawiali się, czy jest on tym ślepym żebrakiem, którego widywali, a on, przyznając się do tego, zawołał „to ja jestem”. W ten sposób oczywiście nie czynił z siebie Boga JHWH, ale jedynie przyznawał się, że jest tym człowiekiem, o którym mówią, więc przemyślenie tego wierzącego było błędne:

[SPRAWDŹ TEŻ: BŁĘDNE ROZUMOWANIE IMIENIA BOŻEGO PRZEZ ŚWIADKÓW]
[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#1 – “CZY NADAL SĄ W KOŚCIELE BOŻYM?”]

“Jedni mówili: To on. A inni: Jest do niego podobny. Lecz on mówił: To ja jestem.”

Ewangelia Jana 9:9

Jednak widzimy zupełnie inną sytuację w rozmowie Pana Jezusa z faryzeuszami. Na początku, Pan dawał im pojedyncze znaki, mówiąc o sobie, że jest światłością świata (Ew. Jana 8:12). Faryzeusze jednak złościli się na Niego i twierdzili, że sam o sobie świadczy, co przypomina dzisiejsze reakcje tych, którzy próbują walczyć z Jego dzisiejszą Boską naturą.

Kolejnym, już mocniejszym, stwierdzeniem Pana było, że faryzeusze, jeśli nie uwierzą, że On jest tym, za kogo się podaje, umrą w swoich grzechach. Faryzeusze zaczęli dopytywać, kim jest, ale kompletnie nie rozumieli, albo nie chcieli wyciągać zbyt pochopnych wniosków (Ew. Jana 8:24-25). W końcu Pan otwarcie powiedział imię, jakim przedstawił się Mojżeszowi JHWH – „Ja Jestem”, a wówczas wielu otworzył się oczy i w Niego uwierzyło:

[SPRAWDŹ TEŻ: BLUŹNIERCZA PRAKTYKA KOMUNII (NIE) ŚWIĘTEJ]
[SPRAWDŹ TEŻ: BĄDŹ MĄDRYM BUDOWNICZYM]

 
“Dlatego Jezus powiedział do nich: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nie czynię nic sam od siebie, ale mówię to, czego mnie nauczył mój Ojciec.”

Ewangelia Jana 8:28

PRAWDA WAS TYLKO WYZWOLI

Osoby próbujące negować Boskość Pana Jezusa często podkreślają, że skoro musiał być nauczany przez Ojca, to nie może być Bogiem. Takie osoby zazwyczaj patrzą na Pana Jezusa wyłącznie przez pryzmat nauki o unii hipostatycznej, która niestety mocno namieszała w umysłach nie tylko wyznawców trynitarianizmu, ale i unitarianizmu. Nie potrafią oni rozróżnić Chrystusa-człowieka na ziemi od Chrystusa, który jest w postaci Wszechmogącego Syna (Logosa). Pan na ziemi, jako człowiek, był prowadzony przez Ojca, który był w Nim. Tak jak prorocy, tacy jak Ezechiel czy Izajasz, słyszeli głos Boga, tak i Pan Jezus był prowadzony przez Ojca i często otrzymywał wskazówki, o czym ma z ludźmi rozmawiać czy też, co myślą w swoich sercach. To właśnie Bóg bada serca i słyszy je (Ew. Łukasza 16:15, Jeremiasza 17:10).

Po dłuższych mowach z faryzeuszami Pan Jezus podkreślił, że zanim Abraham istniał, Chrystus jako JHWH ciągle trwał:

[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]

Jezus odpowiedział: Jeśli ja sam siebie chwalę, moja chwała jest niczym. Mój Ojciec jest tym, który mnie chwali, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem.
Lecz nie znacie go, a ja go znam. I jeślibym powiedział, że go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą. Ale znam go i zachowuję jego słowa.
Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się.
Wówczas Żydzi powiedzieli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem. Wtedy porwali kamienie, aby w niego rzucać. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi, i tak odszedł.

Ewangelia Jana 8:54-59

W tym przypadku, wypowiedź Pana Jezusa zupełnie nie pasuje do użytego czasu względem Abrahama, wobec którego Jezus użył formy przeszłej.  Natomiast w zdaniu przeszłym, o sobie mówi w czasie teraźniejszym: „Ja Jestem”. Dokładnie tak samo, jak to uczynił JHWH przy krzewie gorejącym, rozmawiając z Mojżeszem. Faryzeusze znający świetnie Święte Pisma, wiedzieli, co Pan uczynił, dlatego pochwycili kamienie, aby Go ukamienować. 

Mojżesz powiedział do Boga: Kiedy pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni zapytają mnie, jakie jest jego imię, cóż im odpowiem?
Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.
I mówił jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: PAN, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i takim ma pozostać w pamięci po wszystkie pokolenia.

Księga Wyjścia 3:13-15

BADAJCIE WSZYSTKO

Proszę badajcie wszystko i szukajcie relacji z Panem, bo jeśli wpadliście w macki organizacji, takich jak Świadkowie Jehowy i nie możecie rozmawiać z Panem Jezusem, to z punktu widzenia wiary odcinacie się od relacji z Nim. Pamiętajcie, mówienie na końcu modlitwy „w imieniu Jezusa” nie jest utrzymywaniem relacji, a jedynie tytułowaniem się, że coś robię w Jego autorytecie. Musicie z Nim rozmawiać, aby być Jego przyjacielem. Proszę badajcie wszystko co czytacie! Jak zaczynacie dopiero studium Słowa Bożego, natychmiast przestań czytać różne strony, nie słuchaj, nie oglądaj nic, tylko zajmij się relacją z Bogiem i wsłuchaj się w to, co ON chce ci przekazać przez Biblię.

[SPRAWDŹ TEŻ: KTO MIESZKA W DZIECIACH BOŻYCH?]

To, co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z jego Synem, Jezusem Chrystusem.

1 List Jana 1:3

BENNY HINN FAŁSZY UZDROWICIEL WKRÓTCE W POLSCE

Benny Hinn, znana postać neocharyzmatycznego ruchu protestanckiego, ma wkrótce odwiedzić Polskę. Hinn jest kontrowersyjną postacią, kojarzoną z tzw. „ewangelią sukcesu” i fałszywym uzdrowieniem, co budzi wiele wątpliwości wśród wiernych.

[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#1 – “CZY NADAL SĄ W KOŚCIELE BOŻYM?”]
[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#2 – MIŁOŚĆ, NIE CUDA!]
[SPRAWDŹ TEŻ: DARY DUCHA CZĘŚĆ#3 – MOWA NA JĘZYKACH]

Zaskakujące jest to, że niektóre charyzmatyczne kościoły w Polsce z entuzjazmem promują jego wizytę, mimo że jego działalność jest pełna kontrowersji i oskarżeń o oszustwo. Dla nas, prawdziwy sukces obiecany przez Boga to nie ziemskie bogactwa ani zdrowie, lecz życie wieczne.

[SPRAWDŹ TEŻ: EKUMENIA – FAŁSZYWA JEDNOŚĆ]
[SPRAWDŹ TEŻ: ABY WSZYSCY BYLI JEDNO…]

Niebezpieczeństwa związane z działalnością Benny Hinna zostały ujawnione nawet przez członka jego własnej rodziny. Jego bratanek, który miał być jego następcą, odszedł od tego ruchu, gdyż Bóg otworzył mu oczy na prawdę i wyprowadził go z pseudocharyzmatycznego zwiedzenia. Teraz, będąc nawróconym chrześcijaninem, przestrzega innych przed fałszywymi naukami i ewangelią sukcesu, której głosicielem jest Hinn.

Na koniec pragniemy podzielić się ważnym materiałem wideo, stworzonym przez wiernych chrześcijan, którzy postanowili ujawnić prawdę o tym pseudo uzdrowicielu. Film ten demaskuje oszustwa Benny Hinna i pokazuje, jak daleko od prawdy są jego nauki.

[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIADECTWO: DEPRESJA CICHY MORDERCA]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIADECTWO: GNIEW, NARKOTYKI, AGRESJA – JEST Z TEGO WYJŚĆIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: FAŁSZYWE NAUKI DENOMINACJI]

https://www.youtube.com/watch?si=niwIxxttgDgt-0Xy&v=aTpOf2tseCA&feature=youtu.be

Proszę o modlitwy za naszą podróżą ewangelizacyjną i napomnieniem dla tych chrześcijan którzy chcą brać udział w tym obrzydliwym duchowo przedsięwzięciem.

Youtube

BÓG PRAWDZIWY

Wiele osób zastanawia się nad naturą Pana Jezusa Chrystusa.
Czy był On jedynie wielkim nauczycielem? Prorokiem? Czy też jest prawdziwym Bogiem?

Na podstawie zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, możemy z całą pewnością stwierdzić, że Pan Jezus nie tylko przed swoim przyjściem na ziemię, ale i po zmartwychwstaniu jest Bogiem prawdziwym.

[SPRAWDŹ TEŻ: RELACJA MIĘDZY BOGIEM OJCEM A SYNEM BOŻYM]
[SPRAWDŹ TEŻ: BŁĘDNE ROZUMOWANIE IMIENIA BOŻEGO PRZEZ ŚWIADKÓW]

STARY TESTAMENT Z DWOMA JHWH

W Starym Testamencie możemy znaleźć liczne odniesienia do dwóch postaci, określonych jako JHWH. Przykładami mogą być fragmenty z księgi Zachariasza, gdzie prorok wyraźnie odnosi się do dwóch różnych osób, używając tego samego imienia JHWH:

[SPRAWDŹ TEŻ: POKONYWAĆ STARE JA – RAZ ZBAWIONY NIE ZAWSZE ZBAWIONY]
[SPRAWDŹ TEŻ: NIEOMYLNE SŁOWO BOŻE]

Ale Pan (JHWH) rzekł do szatana: Niech cię Pan (JHWH) zgromi, szatanie! niech cię, mówię, zgromi  Pan (JHWH), który obrał Jeruzalem. Izali ten nie jest jako głownia wyrwana z ognia?

Księga Zachariasza 3:2

W księdze Zachariasza powtarza się ta sama sytuacją gdy prorok mówi o tym, że JHWH przemówił, że ludzie będą chodzić w imieniu drugiego JHWH, warto zwrócić uwagę w tym zdaniu na słowo “Jego”, co rzuca światło, że JHWH mówi w kontekście o innym JHWH. Zachariasza 10:12 jest odbiciem tego, co Pan Jezus mówi w Objawieniu 3:12.

[SPRAWDŹ TEŻ: BOŻA RODZINA JHWH]

Zmocnię ich też w Panu (JHWH), a w imieniu jego chodzić będą, mówi Pan (JHWH).

Księga Zachariasza 10:12

JEDEN JHWH WIDZIALNY – DRUGI JHWH NIEWIDZIALNY

JEDEN JHWH WIDZIALNY – DRUGI JHWH NIEWIDZIALNY

JEDEN JHWH WIDZIALNY – DRUGI JHWH NIEWIDZIALNY

Boga Ojca według słowa Pana w Nowym Testamencie nikt nigdy nie widział (Ew.Jana 6:46), prócz Syna JHWH, który stał się człowiekiem (drugim Adamem), wyrzekając się swojej Boskości (Filp 2:7) i ukazując perfekcyjną pokorę dla ratowania ludzi. Jendak Stary Testament wielokrotnie ukazuje, jak JHWH objawia się ludziom – np. Abrahamowi, Mojżeszowi, czy rodzicom Samsona. Wskazuje nam to wszystko, że to Syn Boży w preegzystancji był tym, który ukazywał się ludziom jako widzialny JHWH.

[SPRAWDŹ TEŻ: DLACZEGO UNIA HIPOSTATYCZNA NIE JEST BIBLIJNĄ NAUKĄ?]

• ABRAHAM:

I ukazał mu się JHWH pośród dębów Mamre, gdy siedział on, w upale dnia, u wejścia namiotu. Podniósł oczy i zobaczył, że oto stali naprzeciw niego trzej mężczyźni. Gdy ich zobaczył, pobiegł sprzed wejścia namiotu, aby ich spotkać, i pokłonił się do ziemi. Powiedział też: Panie, jeśli, proszę, znalazłem przychylność w Twoich oczach, nie omijaj, proszę, swego sługi. Niech przyniosą, proszę, trochę wody i obmyjcie swoje nogi – i odpocznijcie pod drzewem. Wezmę też kawałek chleba i posilicie swoje serca. Potem pójdziecie dalej, bo dlatego przeszliście obok waszego sługi. Wtedy oni powiedzieli: Uczyń, jak powiedziałeś!
I pośpieszył Abraham do namiotu, do Sary, i powiedział: Pośpiesz się, zagnieć trzy miary najlepszej mąki i zrób placki! Potem Abraham pobiegł do bydła i wziął młode cielę, delikatne i dobre, i dał chłopcu, który pośpieszył je przyrządzić. Następnie wziął masło, mleko i cielę, które przyrządził, i postawił przed nimi, podczas gdy on stanął naprzeciw nich pod drzewem, oni zaś jedli. Wtedy powiedzieli do niego: Gdzie jest Sara, twoja żona? A odpowiedział: Oto w namiocie. Wówczas powiedział: Na pewno wrócę do ciebie za rok o tym czasie, a wtedy twoja żona Sara będzie miała syna. Sara zaś słuchała u wejścia do namiotu, które było za nim. A Abraham i Sara byli starzy, podeszli w dniach. Przestało być u Sary w taki sposób, jak [bywa] u kobiet. Dlatego Sara zaśmiała się do siebie, mówiąc: Po moim zestarzeniu się mam doznać rozkoszy? I mój pan jest stary! I powiedział JHWH do Abrahama: Dlaczego to roześmiała się Sara, mówiąc: Czyżbym naprawdę miała urodzić? Przecież zestarzałam się? Czy jest cokolwiek niemożliwego dla JHWH? O tej porze, w tym czasie wrócę do ciebie za rok, a Sara będzie miała syna. I zaparła się Sara, mówiąc: Nie śmiałam się – bo się bała. Lecz on powiedział: Nie! Bo [jednak] śmiałaś się.
1 Mojżeszowa 18:1-13

• MOJŻESZ:

I wstąpili Mojżesz, Aaron, Nadab i Abihu oraz siedemdziesięciu ze starszych Izraela;
I widzieli Boga Izraela, a pod jego nogami było jakby dzieło z szafirowego kamienia jak niebo, gdy jest jasne.
A na przywódców synów Izraela JHWH nie wyciągnął swej ręki, choć widzieli Boga, jedli i pili.

Księga Wyjścia 24:9-11

I JHWH rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem. Potem Mojżesz wracał do obozu, a jego sługa Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie opuszczał namiotu.

• RODZICE SAMSONA

A synowie Izraela znów czynili to, co złe w oczach JHWH i JHWH wydał ich w rękę Filistynów na czterdzieści lat. A był pewien człowiek z Sorea, z rodziny Danitów, imieniem Manoach. Jego żona była niepłodna — nie rodziła. Kobiecie tej ukazał się Anioł JHWH i powiedział do niej: Oto ty jesteś niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i urodzisz syna. A teraz uważaj, nie pij wina ani piwa i nie jedz nic nieczystego, ponieważ jesteś brzemienna i urodzisz syna, po jego głowie zaś nie przejdzie brzytwa, gdyż chłopiec ten od urodzenia będzie Bożym nazyrejczykiem i [on] zacznie wybawiać Izraela z ręki Filistynów. Kobieta ta przyszła więc i powiedziała do swojego męża: Przyszedł do mnie mąż Boży, a jego wygląd był jak wygląd Anioła Bożego — bardzo niezwykły. Nie zapytałam go, skąd jest, a on nie podał mi swojego imienia. Powiedział mi: Oto jesteś brzemienna i urodzisz syna, nie pij więc teraz wina ani piwa i nie jedz nic nieczystego, gdyż chłopiec ten od urodzenia do dnia swojej śmierci będzie Bożym nazyrejczykiem. Wtedy Manoach modlił się do JHWH tymi słowy: Za pozwoleniem, mój Panie! Niech ten mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie jeszcze do nas i pouczy nas, co mamy czynić z tym chłopcem, kiedy się urodzi. I Bóg wysłuchał głosu Manoacha. Anioł Boży przyszedł raz jeszcze do żony. Przebywała ona wówczas na polu, a jej męża przy niej nie było. Kobieta pośpieszyła więc, pobiegła i doniosła [o tym] swojemu mężowi. Powiedziała do niego: Oto ukazał mi się mąż, który przyszedł do mnie tamtego dnia! Manoach wstał więc i poszedł za swoją żoną, przyszedł do tego męża i powiedział do niego: Czy ty jesteś tym mężem, który rozmawiał z moją żoną? A [On] odpowiedział: To ja. Wówczas Manoach powiedział: Gdy wkrótce spełni się Twoje Słowo, to jaki ma być sposób życia tego chłopca oraz jego dzieło? A Anioł JHWH powiedział do Manoacha: Uważaj na wszystko, o czym powiedziałem twojej żonie. Niech nie je niczego, co pochodzi z winnej winorośli, niech nie pije wina ani piwa, niech nie je nic nieczystego — niech przestrzega wszystkiego, co jej przykazałem. Wówczas Manoach powiedział do Anioła JHWH: Pozwól, proszę, że Cię zatrzymamy i przyrządzimy dla Ciebie koźlątko. Lecz Anioł JHWH powiedział do Manoacha: Choćbyś mnie zatrzymał, nie będę jadł z twojego chleba, ale jeśli chcesz przyrządzić ofiarę całopalną, to możesz ją złożyć JHWH. Manoach nie wiedział bowiem, że jest to Anioł JHWH! Wtedy Manoach powiedział do Anioła JHWH: Kim jesteś z imienia, abyśmy mogli Cię uczcić, gdy spełnią się Twoje słowa? A Anioł JHWH powiedział do niego: Dlaczego to pytasz o moje imię? Bo ono jest niepojęte. Wtedy Manoach wziął jagnię z kóz oraz ofiarę z pokarmów i złożył na skale JHWH, temu, który sprawił, że stała się rzecz niepojęta, gdy Manoach i jego żona patrzyli. [Otóż] kiedy płomień wzniósł się znad ołtarza ku niebu, Anioł JHWH wzbił się w płomieniu ołtarza w górę. Gdy Manoach i jego żona to zobaczyli, padli twarzami ku ziemi. Potem przestał już Anioł JHWH ukazywać się Manoachowi i jego żonie. Dopiero wówczas Manoach się przekonał, że był to Anioł JHWH. Wtedy powiedział Manoach do swojej żony: Na pewno pomrzemy, gdyż oglądaliśmy Boga. Lecz jego żona powiedziała do niego: Gdyby JHWH chciał nas uśmiercić, to nie przyjąłby z naszych rąk ofiary całopalnej ani ofiary z pokarmów. Nie ukazałby nam również tego wszystkiego ani teraz nie dałby nam tego wszystkiego usłyszeć. Potem kobieta ta urodziła syna i nadała mu imię Samson. Chłopiec rósł i JHWH mu błogosławił. Zaczął też pobudzać go Duch JHWH — w Obozie Dana, między Sorea i Esztaol.

Księga Sędziowska 13:1-25
Przykładów jest znacznie więcej, zaczynając od samego Adama kończąc na proroku Danielu. 
Pan będąc człowiekiem modląc się do Ojca prosił Go, aby uwielbił Go ta chwałą jaką miał przed założeniem świata (Ew. Jana 17:5). Ojciec uczynił to oddając Synowi Bożemu chwałę, którą miał jako Słowo(Logos) i “odziedziczył” (Hebrajczyków 1:3) to czego się “wydziedziczył” (Filipian 2:7).

[SPRAWDŹ TEŻ: BÓG OJCIEC JAKO NAJWYŻSZA GŁOWA W CHRZEŚCIJAŃSTWIE]

NOWY TESTAMENT I BOSKOŚĆ CHRYSTUSA

W Nowym Testamencie odnajdujemy wiele dowodów na Boskość Pana Jezusa Chrystusa. Pierwszym po zmartwychwstaniu widzimy w wyznaniu Tomasza, który gdy ujrzał Pana Jezusa zawołał: “Pan mój i Bóg mój!” (Ew. Jana 20:28). To wyznanie jest wyraźnym świadectwem, że Tomasz uznawał Pana Jezusa nie tylko za Mesjasza, ale i za prawdziwego Boga JHWH. Trzeba zauważyć, ze Syn Boży nie skarcił Tomasza, nie strofował, ani nie wyprowadzał go z tego sposobu myślenia, ale podsumował, że błogosławiony który uwierzył, a nie widział. Wypowiedź Pana nie tyczyła się tylko do zmartwychwstania, ale również do pojmowania Jego osoby. 

[SPRAWDŹ TEŻ: ŻYJ WIARĄ PRZEZ ŁASKĘ – PEWNOŚĆ I RADOŚĆ ZBAWIENIA]

Z wielkim smutkiem muszę stwierdzić, że czasem spotykamy ludzi, którzy umniejszają Pana Jezusa, twierdząc, że jest On jedynie formą „agenta” Boskiego. Tego rodzaju ariańskie poglądy były i nadal są próbą podważenia Boskości Chrystusa. Uznajemy podobnie do nich, że Syn Boży w relacji Bożej rodziny – Ojca i Syna jest mniejszy od Boga Ojca, tak jak syn w ludzkiej rodzinie jest podporządkowany ojcu. Lecz uznajemy, że przed przyjściem na ziemię Logos miał tą samą wieczną naturę, co Ojciec, lecz po zmartwychwstaniu ICH natura jest różna o człowieczeństwo, które w jakimś stopniu pozostało w Synu Boży, który jednak wrócił do swojej chwały Wszechmogącego. 

[SPRAWDŹ TEŻ: MIECZDUCHA888 – MONOGENES – SYN JAKO JEDYNY W SWOIM RODZAJU]

Jakby Pan był stworzeniem, nawet najwyższym i najznakomitszym miałby status sługi Boga Ojca, jednak słowa zawarte w liście do Filipian wskazują, że dopiero przychodząc w ciele przyjął postać sługi i stał się człowiekiem.

[SPRAWDŹ TEŻ: TRYNITARIANIZM – PRAWDA CZY FAŁSZ?]

Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie; Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi;

Według listu do Hebrajczyków w rozdziale pierwszym sam Ojciec nazywa swojego Syna Bogiem. Ukazuje, że to Syn Boży zakładał fundamenty ziemi. Cały rozdział opiera się na Boskości Ojca i Syna i ICH wzajemnej relacji. Ukazuje to, że tak prawdziwym Bogiem jest Ojciec jak i Syn, a nasz Pan Jezus Chrystus. 

[SPRAWDŹ TEŻ: BIBLIA – LIST OD BOGA]
[SPRAWDŹ TEŻ: FAŁSZYWA DATA NARODZIN CHRYSTUSA]
[SPRAWDŹ TEŻ: TRADYCJA ŚWIĄT – POGAŃSKIE RYTUAŁY]

Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa. Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.
Oraz: Ty, Panie, na początku założyłeś fundamenty ziemi, a niebiosa są dziełem twoich rąk.
One przeminą, ale ty zostaniesz i wszystkie jak szata się zestarzeją;
I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą. Do którego też z aniołów kiedykolwiek powiedział: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi, by służyć tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?

Jednym z bardziej charakterystycznych fragmentów Pisma Świętego ukazujących Boskość Chrystusa przed wcieleniem jest pierwszy werset Ewangelii Jana. Werset ten wyraźnie podkreśla, że Ojciec i Syn byli razem przy początku stworzenia, które wspólnie wykonali.

[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.1]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.2 “OLBRZYMY”]
[SPRAWDŹ TEŻ: ŚWIAT PRZED WIELKIM POTOPEM CZ.3 “JASKINIOWCY”]

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.
W nim było życie, a życie było światłością ludzi.
A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła.
Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się Jan.
Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy przezeń uwierzyli.
Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości.
Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.
Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał.
Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.
Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,
Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.
A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.

Ten werset ukazuje, że Syn Boży (Logos) nie jest stworzonym bytem, ale jest nazwany Bogiem, współistniejącym z Ojcem. Oznacza to, że nie tylko Ojciec, ale i Syn noszą miano Boga. Co więcej, wszystko, co istnieje, zostało stworzone przez Syna i dla Niego (Kolosan 1:16). Syn jest zatem jego Stwórcą, co jednoznacznie potwierdza Jego Boskość. Diabeł nazwany “bogiem tego świata” nie potrafi stworzyć czegokolwiek, taką moc ma jedynie Bóg prawdziwy.

[SPRAWDŹ TEŻ: ANIOŁ – POSŁANIEC BOŻY]

ROLA CHRYSTUSA PO ZMARTWYCHWSTANIU

Po zmartwychwstaniu Chrystus odzyskał swoją chwałę, jaką miał przed stworzeniem świata (Ew. Jana 17:5). Jest On teraz wywyższony po prawicy Ojca,  wywyższony do natury JHWH, jednak z jednym kluczowym aspektem – zachowuje część swojego człowieczeństwa. To właśnie dzięki tej części może być naszym Parakletosem (Pocieszycielem) i orędownikiem przed Bogiem Ojcem. W tej roli Chrystus jest unikalny, ponieważ łączy w sobie pełną Boskość JHWH z pozostawieniem jakiejś cząstki człowieczeństwa.

Ostatnio zdarzyło nam się spotkać osoby, które nie uznają Pana Jezusa po zmartwychwstaniu i przed Jego przyjściem na ziemię za Boga prawdziwego JHWH, z czym nie można się zgodzić, bo Słowo Boże nam to ukazuje bardzo wyraźnie i z takim podejściem jest to utrudnianie widzenia obrazu Syna Bożego. Dla nas jest to dziwne i nie wyobrażalne, że musimy rozpocząć serię ukazującą Boskość Pana, ale uznajemy się jako uczniowie Pana poruszeni i wezwani do tablicy w obronie Bożej rodziny którymi członkami są Ojciec i Syn. 

Badajcie Pisma Święte i Proszę trwajcie w modlitwie za nami, abyśmy potrafili wszystko w prostocie i prawdziwe pokazać jak się sprawy mają. Nie przyjmujcie niczego ślepo, tylko nieustannie badajcie!

[SPRAWDŹ TEŻ: 7 KROKÓW ABY ZMIENIĆ SWOJE ŻYCIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: DUCHOWA DYSCYPLINA CZ. 1 – UŚWIĘCENIE]
[SPRAWDŹ TEŻ: KIM JEST DUCH ŚWIĘTY?]